نجوم و کرات آسمانی

برای شناخت گوشه ای از عظمت خلقت که تا حدودی بتواند تجلی قدرت و علم خداوندی را نشان دهنده باشد، نگاهی کوتاه به نقاطی از فضا و بعضی از اجرام آسمانی می اندازیم، در آن سوی جهان شناخته شده:
اکثر دانشمندان علم نجوم و جهان شناسی معتقدند که:
الف-جهانی که ما در آن زندگی می کنیم، در اثر یک انفجار بزرگ (بیگ بنگ)، که درجه حرارت اولیه آن حدود یکصد میلیارد درجه سانتی گراد بوده ولی بعد از مدت کوتاهی به چند میلیارد درجه تقلیل پیدا کرده است، از ماده بسیار متراکمی که حجم آن از نظر کوچکی برای ما قابل تصور نیست، حدود3/14 میلیارد سال پیش به وجود آمده است و تا حدود 100 میلیارد سال عمر خواهد کرد.
ب- طبق محاسبات دانشمندان فیزیک نظری، در لحظه ای که عمر جهان فقط 〖10〗^(-34) ثانیه بوده، قطر جهان نیز 〖10〗^(-28) سانتی متر بوده است.
برای توضیخ بیش تر، لازم است تصور شود که قطر یک پروتون که یک ذرة بسیار کوچک در داخل اتم است، فقط 〖10〗^(-17) سانتی متر طول دارد. یعنی قطر جهان هستی در آن موقع 1/(100/000/000/000) قطر هسته یک اتم هیدروژن بوده است.
ج- ذرات پروتون و نوترون یک ثانیه بعد از به وجود آمدن جهان ساخته شدند. هسته های هلیوم، سه دقیقه بعد تشکیل شد و000/300 سال بعد، الکترون ها با هسته ها اتصال پیدا کردند. یک میلیارد سال بعد ابرهای گازی به وجود آمدند و بعد از سه میلیارد سال، کهکشان های قدیمی در صحنه گیتی ظاهر شدند.
د-طبق محاسبه های ریاضی احتمالات، امروزه تعداد کهکشان های جهان، حدود 100 میلیارد عدد حدس زده می شود که کهکشان های بزرگ آن، از جمله کهکشان راه شیری که ما در آن زندگی می کنیم، حدود 100 میلیارد ستاره دارد و طول و عرض آن نیز 20و10 هزار سال نوری بوده و چندین میلیارد سلنیز عمر دارد.
هـ- نزدیک ترین ستاره به ما، حدود 5/4 سال نوری از ما فاصله دارد و خورشید که 000/300/1 برابر کره زمین است، یعنی مرکز منظومه شمسی نیز حدود 5 میلیارد سال عمر دارد که با محاسبات ریاضی فیزیکی، حدود 5 میلیارد سال دیگر به زندگی خود ادامه می دهد. خورشید نیز با 300 کیلومتر در ثانیه به دور یکی از دور کهکشان ما حرکت می کند و هر 200 میلیون سال، یک دور به دور دو مرکز کهکشان می چرخد.
و-کوزارها (ابرتپنده ها)، که اجسامی بسیار پیچیده و فوق العاده بزرگ هستند، در فواصل بسیار دور جهان، با سرعتی برابر 90 درصد نور به حرکت سرسام آور خود ادامه می دهند. بعضی از ستارگان چندین میلیون برابر خورشید هستند و درجه حرارت آن ها تا 100 میلیون درجه سانتی گراد می رسد.
ز-درجه حرارت ستاره های بزرگ، حدود 100 میلیون درجه سانتی گراد و درجه حرارت درون خورشید نیز 20 میلیون درجه سانتی گراد می باشد.

جهان تو در تو یا طبقات آسمان!؟
« انسان روی سومین سیاره و یک ستاره بسیار کوچک، در کهکشانی از کهکشان های بی شمار زندگی می کند. با این حال، چنان حریص و بلند پرواز است که می خواهد عظمت تمام جهان را در خود هضم کند. این که تاکنون بشر تا چه اندازه در کوشش های خود در این جهت موفق شده، چیزی است که اکتشافات علمی زیر آن را نشان خواهد داد. مسافاتی که در تئوری های علمی نشان داده می شود، برحسب سال نوری است. یعنی باید در نظر بگیریم که نور در عرض یک ثانیه با سرعتی در حدود 186000مایل (300هزار کیلومتر در ثانیه) حرکت می کند.
با این حساب، یک سال نوری بر 6 یلیون مایل بالغ خواهد بود و این مسافت، آن قدر زیاد است که هر طبقه فضایی به نوبه خود، فقط نقطه ای در مقابل طبقه دیگر فضا محسوب می شود! مثلا منظومه شمسی که فضای نخست به حساب می آید، در داخل فضای 2، فقط یک نقطه تلقی می شود و همین طور فضای 2 در میان فضای 3، تا آخر.
فضای 1-منظومه شمسی: خورشید هشت دقیقه نوری یا 92 میلیون مایل از زمین دور است و عرض آن فقط یک هزارم یک سال نوری است...
فضای 2-نزدیک ترین ستاره: این ستاره که آلفا سنتوری نام دارد، 3/4 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد. یعنی اگر یک سفینه فضایی با سرعت 1میلیون مایل در ساعت حرکت کند، تقریبا سه هزارسال طول می کشد تا به این ستاره خیلی نزدیک برسد...
فضای 3-کهکشان راه شیری: کهکشانی که زمین در داخل آن قرار دارد، شبیه به ظرفی است که پر از ستاره و گاز و غبار است، 100 هزار سال نوری فاصله داشته و از بین 100 میلیون ستاره ای که آن را به وجود می آورند، خورشید ما و ستاره آلفا ستنوری فقط یک نقطه نورانی در لبه خارجی این کهکشان مارپیچی به حساب می آیند.
فضای 4-نزدیک ترین کهکشان: این کهکشان را آندرومدا نام گذاشته اند و فاصله آن را کهکشان ها ما،2/2 میلون سال نوری است. با این حال، منجمین به قدری آن را نزدیک می دانند که در مقابل دوری کهکشان ها دیگر، به آن کهکشان خواهر لقب داده و آن را جزئی از گروه کهکشانی داخلی محسوب داشته اند. این کهکشان نیز مارپیچی شکل است که کناره هایش را ستاره های جوان اشغال کرده و درون غلیظش را ستارگان قدیمی که خاکستر شده اند، پوشانیده اند.
فضای 5- دورترین کهکشان ها: گروه کوزار از جدیدترین اکتشافات علم نجوم محسوب می شوند. دورترین آن ها باعلامت 147-C3 شناخته شده، دارای فاصه ای شش میلیون سال نوری است. پس ازآن، کهکشان 295-C3 است که در فاصله پنج میلیون سال نوری قرار دارد و بالاخره کوزار 273-C3 که در مسافت 2 میلیون سال نوری واقع شده است.
با این همه، منجمین معتقدند که تازه توانسته اند به نیمه های کناره قابل رویت جهان با عظمت برسند و هنوز فضاهای نا مکشوف دیگری وجود دارد که باید آن ها را بیابند.