مؤمن و یادآوری نعمت ها، تقوای الهی و توکل بر خدا

سوره مائده آیه 11: «ای کسانی که ایمان آورده اید، نعمتی را که خداوند به شما بخشید به یاد آورید، آن زمان که جمعی از دشمنان قصد داشتند دست به سوی شما دراز کنند -و شما را از میان بردارند- اما خدا دست آنان را از شما بازداشت از خدا بپرهیزید و مؤمنان باید تنها بر خدا توکل کنند.»

پیام آیه:
1- یکی از ویژگی های انسان ها فراموشی و ویژگی دیگر یادآوری است و هریک دارای پیامدهای گوناگون است. میزان تأثیر این دو ویژگی ارتباطی تنگاتنگ با چیزی دارد که هر انسان فراموش می کند یا به یاد می آورد.
2- یادآوری گذشته های تلخ و شیرین و تاریک و روشن زندگی نقش مهمی در جهت یابی مثبت یا منفی زندگی هر انسانی دارد. این بستگی به نوع استفاده ای دارد که هر شخص می تواند از این یادآوری داشته باشد.
3- در زندگی یک انسان با ایمان نیز صحنه های رنگارنگی وجود داشته است، صحنه هایی که یک انسان با ایمان می تواند حضور خداوند را در آنها به وضوح بیابد و با جان و دل احساس کند. این صحنه ها، نعمت های زیبای خداوند است که بر انسان های با ایمان ارزانی شده است. یادآوری این نعمت ها، تجدید خاطره عنایت های ویژه الهی است، که می تواند تأثیری سازنده و مثبت در زندگی انسان با ایمان داشته باشد.
4- یادآوری صحنه های لطف و عنایت مخصوص خداوندی، این یقین و باور را در جان مؤمن تقویت می کند که در نظام هستی تأثیرگذار حقیقی خداست و انسان ها ابزارهایی بیش نیستند که اگر درست انتخاب کنند و جهت صحیح زندگی را گم نکنند، می توانند تا سر منزل مقصود که استقرار در حرم امن دوست است، راه را راحت و مطمئن و سریع طی کنند.
5- تقوای الهی و مراعات حریم او همیشه و همه جا شرط موفقیت و بهره وری بهینه و مطلوب از زندگی است.
6- توکل بر خداوند برنامه همیشگی زندگی یک انسان با ایمان است. توکل بر خدا یعنی تلاش پی گیر و مناسب و دقت و برنامه ریزی برای انجام درست هر تکلیف و وظیفه خواه در زندگی فردی یا اجتماعی در زمینه مسائلی دنیوی یا اخروی و ... از سوی انسان با ایمان و واگذار کردن نتیجه آن به خداوندی که خود دستور داده که انسان ها دست از تلاش و کوشش برندارند و پیش از هر تلاش و در کنار آن و پس از آن، خداوند متعال را ناظر و حاضر و اثربخش ببیند.