مؤمن و تعاون و همکاری بر نیکی و تقوا

در قرآن در سوره مائده آیه 2 آمده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تُحِلُّواْ شَعَآئِرَ اللّهِ وَلاَ الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلاَ الْهَدْيَ وَلاَ الْقَلآئِدَ وَلا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّن رَّبِّهِمْ وَرِضْوَانًا وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُواْ وَلاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَن صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَن تَعْتَدُواْ وَتَعَاوَنُواْ عَلَى الْبرِّ وَالتَّقْوَى وَلاَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید شعائر و حدود الهی و مراسم حج را محترم بشمارید و مخالفت با آنها را حلال ندانید و نه ماه حرام را و نه قربانی های بی نشان و نشان دار را و نه آنها را که به قصد خانه خدا برای به دست آوردن فضل پروردگار و خشنودی او می آیند. اما هنگامی که از احرام بیرون آمدید، صید کردن برای شما مانعی ندارد و خصومت با جمعیتی که شما را از آمدن به مسجدالحرام -در سال حدیبیه- باز داشتند نباید شما را وادار به تعدی و تجاوز کند و همواره در راه نیکی و پرهیزگاری با هم تعاون کنید و هرگز در راه گناه و تعدی همکاری ننمائید و از مخالفت فرمان خدا بپرهیزید که مجازات خدا شدید است».

پیام آیه
1- ایمان به خدا یعنی ایمان به تمام دستورات او و تعهد به حفظ حریم آنها و پرهیز از شکستن حریم دستورات الهی.
2- شعائر الهی یعنی آنچه که نشانی از امر الهی دارد و خود نشانه الهی است. پاسداری از شعائر و حدود و احکام الهی از وظایف انسان باایمان است، خواه در مسائل عبادی فردی و خواه در مسائل عبادی اجتماعی مانند حج.
3- تعدی و تجاوز و فرا رفتن از مرز حق حتی نسبت به دشمنان و بدخواهان هیچ توجیهی ندارد و یک نفر مؤمن حتی نمی تواند با توجیه دین و دفاع از آرمانهای ایمانی خود نسبت به دشمنانش بی عدالتی و تجاوز اعمال کند.
4- ایمان به خدا در جامعه ای ایمانی، روح مؤمنان را متحد می کند و باید آنان را در مسیر نیکی و تقوا و پرهیزگاری همدست و همداستان کند. تعاون داشتن تنها نباید در امور مادی و اقتصادی و دنیایی باشد بلکه در منطق قرآن در زندگی مؤمنان باید تعاون بر محور نیکی و پاکی و تقوا تحقق پذیرد.
5- نقطه مقابل تعاون و همکاری نسبت به خوبی و تقوا، پرهیز از تعاون و همکاری در گناه و دشمنی است. گناه و تجاوز و دشمنی به ناحق آفت ایمان و مانع بهره مند شدن از آثار و برکات ایمان است. مؤمنان همانگونه که در راه اقامه نیکی و تقوا با یکدیگر همکاری و تعاون دارند باید از شکل گیری هر گونه جمعیتی که بر محور تعاون بر گناه و بدی و تجاوز است جلوگیری کنند، هم خودشان از همکاری با چنین گروهی پرهیز کنند و هم مانع همکاری دیگران شوند و هم پیشگیری کنند که در جامعه ایمانی چنین مجموعه هایی غیبت پیدا نکنند.
6- در زندگی مؤمنان هم وعده ها و بشارت های الهی کارساز و مؤثرند و زمینه ساز حرکت آنها به سوی خوبی و پاکی است و هم بیم ها و هشدارها کنترل کننده آنها نسبت به پرهیز از نافرمانی خداوند است. توجه به اینکه همان خداوند رحیم و مهربان که در برابر بندگی و اطاعت و انقیاد و تسلیم، پاداش بهشت می دهد همان خداوند در برابر عصیان و تمرد و نافرمانی کیفر و مجازات دارد و شدید العقاب است.

جمع بندی پیام ها
مؤمن پیوسته دل و چشم و گوشش متوجه دستورات الهی است تا اینکه در هیچ لحظه و صحنه ای سرسوزنی کوتاهی و تقصیر از او سر نزند و در این راه افراد جامعه ایمانی را نیز ترغیب می کند که با یکدیگر هماهنگ و همدل به سوی خوبی و پرهیزگاری گام بردارند و از همراهی و همگامی و همدلی با هر جریانی که بر محور گناه و زشتی و تجاوز است خودداری کنند.


منابع :

  1. سید محمدحسین طباطبائی- تفسیر المیزان

  2. شیخ حویزی- تفسیر نور الثقلین

  3. شیخ صدوق- امالی

  4. شیخ صدوق- معانی الاخبار

  5. شیخ کلینی- اصول کافی

  6. راغب اصفهانی- مفردات

https://tahoor.com/_me/Article/PrintView/2167