ویژگی های انسان غربزده از نگاه جلال آل احمد

جلال آل احمد، غربزده را اینطور توصیف می‏ کند:
آدم غربزده هرهری مذهب است، به هیچ چیز اعتقاد ندارد، اما به هیچ‏ چیز هم بی اعتقاد نیست. یک آدم اسقاطی است، نان به نرخ روز خور و همه چیز برایش علی السویه است. خودش باشد و خرش از پل بگذرد، دیگر بود و نبود پل هیچ است. نه ایمانی دارد نه مسلکی، نه مرامی، نه‏ اعتقادی به خدا یا به بشریت. نه در بند تحول اجتماعی است و نه حتی‏ در بند لامذهبی و بی دینی. البته گاهی به مسجد می رود، همان طور که به حزب می رود یا به سینما اما همه جا فقط تماشاچی است، درست مثل اینکه به تماشای بازی فوتبال رفته است. همیشه کنار گود است. هیچ وقت او را وسط گود نمی بینی. هیچ وقت از خودش مایه نمی گذارد، حتی به اندازه نم اشکی در مرگ دوستی یا توجهی در زیارتگاهی یا تفکری در ساعت تنهایی و اصلا به تنهایی عادت ندارد، از تنها ماندن می گریزد چون از خودش وحشت دارد. همیشه در همه جاست. هیچ وقت از او فریادی یا اعتراضی یا امایی یا چون و چرایی نمی شنوی. آدم غربزده راحت طلب است، دم را غنیمت می داند و نه البته به تعبیر فلسفه، آدم غربزده شخصیت ندارد، چیزی است بی اصالت.