رسول اکرم واسطه آفرینش و شفاعت موجودات

جایی که پیامبر اکرم (ص)، واسطه در خلقت عالم تکوین و سبب برای پیدایش موجودات جهان تجرد و ماده و نشأه ملک و ملکوت باشد، چه جای شگفت است که حائز مقام شفاعت در عالم شرع و شریعت و موجب ارتقاء مقام و علو مرتبت ابرار و نیکان و باعث غفران و آمرزش اشرار و تیره بختان بوده باشد؟! روایات وارده از طریق شیعه مبنی بر اینکه امامان (ع) و وجود اقدس رسول الله (ص) و حضرت صدیقه کبری حضرت زهرا (س) در عالم معنی و نفس مجرده خود، حجاب اقرب حضرت خداوند جل شأنه و واسطه فیض و افاضه رحمت بر عالم وجود می باشند، بسیار است. علامه شیخ عبدالحسین امینی در «الغدیر» به مناسبت قصیده غدیریه قاضی نظام الدین آورده است ذکر می کنیم:
1ـ اجر و پاداش شما ای آل رسول الله بر عهده و بر ذمه خدا باشد! ای کسانی که در میان ما همچون ستارگان حق و حقیقت و همچون نشانه ها و پرچم های هدایت و رهبری می باشید!
2ـ خداوند عمل هیچ بندهای را قبول نمی کند و هیچ دینی را از او نمی  پسندد مگر در تحت محبت شما آل رسول الله!
3ـ من در روز معاد و بازگشت خود، فقط امید نجات و خلاصیم به واسطه شماست، گر چه دو دست من انواع و اقسام گوناگون گناه را مرتکب شده باشد و به جنایت آلوده باشد. تا می رسد به این بیت:
لاجل جدکم الافلاک قد خلقت *** لولاه ما اقتضت الاقدار تکوینا
«افلاک و آسمان ها به خاطر وجود جد شما حضرت رسول الله پدید آورده شده است و اگر جد شما نبود قضا و تقدیرات الهی اقتضای ایجاد عالم تکوین را نمی نمود»
«ابن عباس (از رسول خدا (ص)) روایت کرده است که خداوند به سوی عیسی (ع) وحی فرستاد که ای عیسی! به محمد ایمان بیاور! و امر کن آن کسانی را که از امت تو محمد را ادراک می کنند به او ایمان بیاورند، زیرا که اگر محمد نبود من آدم را نمی آفریدم! و اگر محمد نبود من بهشت و دوزخ را نمی آفریدم! و به تحقیق که من عرش و تخت سلطنت خود را بر روی آب آفریدم و بنابراین مضطرب و متحرک شد و چون بر روی آن عرش نوشتم: لا إله إلا الله محمد رسول الله، آرام گرفت و از حرکت ایستاد.»
حاکم در «مستدرک» بعد از ذکر این روایت و تصحیح آن به ذکر حدیث دیگری می پردازد و چون آن حدیث نیز بر منظور و مقصود ما دلالت دارد آن را در اینجا می آوریم: «رسول خدا (ص) فرمود: چون آدم بوالبشر مرتکب گناه شد گفت: ای پروردگار من! به حق محمد از تو می خواهم که مرا بیامرزی! خداوند فرمود: ای آدم! چگونه محمد را شناختی در صورتی که من هنوز او را نیافریده ام! آدم عرض کرد: ای پروردگار من! چون مرا آفریدی با دو دست خود و از روح خودت در من دمیدی، من سر خود را بلند کردم و دیدم که بر ستون های عرش تو نوشته شده است: لا إله إلا الله محمد رسول الله؛ از این رو دانستم که تو با اسم خودت ضمیمه نمی نمایی مگر اسم محبوب ترین فرد از بندگانت را! خداوند فرمود: راست گفتی ای آدم! محمد محبوب ترین مخلوقات در نزد من است! و اینک مرا به حق او بخوان! و به تحقیق که تو را آمرزیدم و اگر محمد نبود من تو را خلق نمی کردم.»

منـابـع

کلیــد واژه هــا