محمد شبلی نعمانی

محمد شبلی نعمانی، شاعر فارسی گوی مقیم هند. نویسنده و مورخ هندی اردو زبان. در دهکده بندول از محلات بخش "اعظم گر" در هند متولد شد (سال 1274 هـ ق). پس از تحصیلات علوم اسلامی و آموختن زبان های عربی و فارسی به اشتغال در مدارس و به خصوص در مدرسه "علیگره" در سال 1300 هـ ق شد. سال 1310 به خاورمیانه سفر کرد. 4 سال بعد از طرف نظام حیدرآباد، به خدمات قضایی و حقوقی مشغول شد. این اشتغال مدتش کوتاه بود، پس از آن به دعوت سیداحمدخان به سمت مدرس در مدرسه العلوم مسلمانان «کالج علیگره»، استخدام شد و مدت 16 سال به تدریس زبان های فارسی و عربی در آن مدرسه عالی پرداخت. شبلی سپس مستشار معارف حیدرآباد و بعد رئیس انجمن علمی "لکنهو" شد.

تألیفات:
از آثاری که از او برجای مانده است کتاب «مجموعه ای از اشعار» به زبان فارسی است. بقیه آثارش تقریبا همه به زبان اردوست.
1- کتاب موازنه شعر انیس و دبیر. این کتاب مقایسه آثار دو شاعر شهیر هندی است که هر دو به زبان اردو، مراثی بسیار درباره معصومان به ویژه امام حسین (ع) سروده اند.
2- الکلام و علم الکلام
3- شعر العجم، در زندگی نامه شعرای ایران که به فارسی ترجمه شده (در 5 جلد)
4- المأمون
5- الغزالی
6- الفاروق
7- سیرة النبی
8- زندگانی مولوی
9- الانتقاد علی تاریخ تمدن الاسلامی لجرجی زیدان و کتب دیگر.

منـابـع

کلیــد واژه هــا