بررسی گناه کبیره اشتغال به ملاهی
فارسی 1719 نمایش |از گناهانی که به کبیره بودنش تصریح شده، سرگرمی به آلات موسیقی و نواختن انواع سازها مانند تار و کمانچه و پیانو و طنبور و نظائر آن یا گوش دادن با آنهاست چنانچه در روایت فضل بن شاذان از حضرت رضا (ع) در ضمن شماره کبائر می فرماید: «والاشتغال بالملاهی». و به اتفاق جمیع فقهاء ساختن و خرید و فروش آلات لهو و معامله اش باطل است و مانند آلات قمار، نگهداریش نیز حرام و از بین بردنش واجب است چنانچه در ضمن حدیث مفصلی که در کتاب تحف العقول از حضرت رضا (ع) نقل می کند و همچنین شیخ حر عاملی در فصول المهمه روایت می کند که حضرت فرمود: «صنعتی را که هیچ جهت حلالی در آن نباشد و جز شر و فساد چیزی بر آن متربب نیست مانند بربط ( آلت موسیقی است شبیه عود که با آن می نوازند ) و مانند مزمارها (نی) و شطرنج و هر آلت و وسیله لهوی و صلیب نصارا و بت ها و هرچه شبیه این ها باشد پس یاد دادن و یاد گرفتن و عمل کردن به آن و اجرت گرفتن بر آن و جمیع تصرفات در آن حرام است.»
موسیقی و اخبار اهل بیت (ع): و اخبار وارد در حرمت استعمال آلات لهو بسیار است، از آن جمله از حضرت صادق (ع) است که پیغمبر اکرم(ص) فرمود: «شما را از رقص کردن و نواختن در نی و بر بطها و طبل ها نهی می کنم» و نیز فرموده: «خدای تعالی مرا برای رحمت بر عالمیان فرستاد و برای اینکه برطرف سازم و باطل کنم سازها و نایها و آنچه عادت اهل جاهلیت بود و بت ها و از لام ایشان را»، و نیز از حضرت صادق (ع) مرویست که فرمود: «کسی که خدای تعالی به او نعمتی دهد و در وقت آن نعمت ( مزمار) آلت موسیقی حاضر کند کفران آن نعمت کرده»، و نیز فرمود: «استعمال عود یا گوش دادن به آن نفاق را در دل می رویاند چنانچه آب، سبزه را می رویاند»، و نیز فرمود: «کسی که چهل روز در خانه اش بربط نوازد و مردمان بر او وارد شوند شیطان اعضای خود را به تمام اعضای بدنش مس می نماید، پس غیرت از آن مرد برطرف می شود تا به حدی که با زنانش اگر فعل قبیحی کنند بدش نمی آید، و در حدیث دیگر فرمود «صفت حیاء از او گرفته می شود و هر چه بگوید و هر چه به او بگویند پروائی ندارد».
چنانچه مشاهد و محسوس است کسانی که شبانه روز در خانه هایشان توسط رادیو، موسیقی نواخته می شود نوعا بی حیا و بی غیرتند. مسعده بن زیاد گفت در مجلس حضرت صادق (ع) بودم که مردی به آن حضرت گفت: وقتی که در منزل به مستراح می روم کنیزان همسایه ام مشغول خوانندگی و نوازندگی هستند و گاهی من بیشتر توفف می کنم که آواز آنها را بیشتر بشنوم. حضرت فرمود: استماع لهو را ترک کن. آن مرد گفت: ای مولای من، من که مجلس آن ها نرفتم فقط صدای آوازی را می شنوم، حضرت فرمود: آیا نخوانده ای آیه قرآن را، به درستی که گوش و چشم و دل، در قیامت از آنچه شنیده و دیده و اعتقاد پیدا کرده، پرسیده می شوند؟ ( سوره اسراء / آیه 38) آن مرد گفت: این آیه را در نظر داشتم و از عمل خود پشیمانم و دیگر چنین عمل نخواهم کرد و از گذشته خود توبه می کنم و از خدای خود آمرزش می طلبم. حضرت فرمود: برخیز و غسل توبه کن و هر چه بخواهی نماز بخوان زیرا مداومت بر گناه بزرگی می کردی، چه بسیار حالت بد بود اگر با این حال می مردی، خدای را سپاسگزار باش که پیش از مرگ آگاه شدی و از او بخواه که هرچه به آن خشنود نیست توفیق توبه دهد زیرا هر چه خدا به آن راضی نیست جز بد نمی باشد و کار زشت را به اهلش واگذار، زیرا هر چیزی اهلی دارد.
موسیقی برکت را می برد: حضرت امیرالمومنین (ع) فرمود: «ملائکه به خانه ای که در آن شراب، یا آلات قمار یا ساز باشد داخل نمی شوند و دعای اهل آن خانه مستجاب نمی شود و برکت از آنها برداشته می شود.» حضرت رضا (ع) فرمود: «گوش دادن به آلات موسیقی از گناهات کبیره است».
با روی سیاه محشور می شود: پیغمبر اکرم (ص) فرمود: روز قیامت صاحب طنبور با روی سیاه محشور می شود و به دستش طنبوری از آتش است و بالای سرش هفتاد هزار ملائکه عذاب است که بدست هرکدام عمودی از آتش بوده و بر سر و صورتش می زنند و صاحب غناء محشور می شود در حالی که کور و کر و کنگ است و حشر زناکار و دارنده آلات موسیقی هم همین است» ( یعنی آنها هم کور و کر و کنگ وارد محشر می شوند). حضرت رضا (ع) فرمود: «کسی که چهل روز در خانه اش آلات لهو یا آلات قمار باشد گرفتار خشم الهی است و اگر در این مدت بمیرد فاجر و فاسق از دنیا رفته و جایش دوزخ است و بدجایگاهی است.»
موسیقی علنی در آخر الزمان: ضمن روایتی که درباره نشانه های آخرالزمان است می فرماید: آلات لهو نواخته می گردد و یک نفر نیست که نهی از منکر کند و کسی جرأت بر نهی آن نمی کند( چنانچه در این زمان مشاهده می شود در خیابان ها و بازارها و مغازه ها و خانه ها به صدای بلند موسیقی نواخته می شود و کسی هم جرأت نهی ندارد) و نیز در شریف ترین مکان ها یعنی مکه معظمه و مدینه منوره، علنا آلات لهو نواخته می شود. از آنچه ذکر شد کبیره بودن این گناه و سختی عذاب آن دانسته گردید.
منـابـع
شهید عبدالحسین دستغیب- گناهان کبیره(باب اول)- از صفحه 259 تا 262
کلیــد واژه هــا
0 نظر اشتراک گذاری ارسال چاپ پرسش در مورد این مطلب افزودن به علاقه مندی ها