شعر شبلی شمیل در ستایش پیامبر اکرم و قرآن
کتاب «سیری در اندیشه سیاسی عرب» تألیف استاد فاضل دکتر حمید عنایت (م 1361 ش) است. در این کتاب، سیر افکار سیاسی در جهان عرب (و مسلمانان عرب)، از حمله ناپلئون به مصر (1213/1798) تا جنگ جهانی دوم (1939-1945) بررسی گشته است. این کتاب دارای چند پیوست می باشد، که یکی از آنها شعر شبلی شمیل، در ستایش حضرت محمد (ص) و قرآن است:
أنی و إن أک قد کفرت بدینه *** هل أکفرن بمحکم الآیات
أو ما حوت فی ناصع الألفاظ من *** حکم روادع للهوی وعظات
و شرائع لو أنهم عقلو بها *** ماقید العمران بالعادات
نعم المدبر و الحکیم و إنه *** رب الفصاحه مصطفی الکلمات
رجل الحجی رجل السیاسه والدها *** بطل حلیف النصر و الغارات
ببلاغه القرآن قد غلب النهی *** و بسیفه انهی علی الهامات
من دونه الأبطال من کل الوری *** من غائب أو حاضر أو آت
من اگر چه مسلمان نیستم، آیا می توانم به آیات محکم قرآن کفر ورزم؟
یا به پندها و اندرزهایی که در آن آیات آمده است، همه باز دارنده نفس از هوی و هوس، همه در لباس شکوهمندترین واژه ها.
یا به قوانینی که اگر مردمان آن قوانین را درک می کردند، برای عمران، و تمدن جهان، به هیچ آیین دیگری روی نمی آوردند.
محمد بهترین چاره ساز و بهترین فرزانه بود. او خداوند فصاحت بود، و گوینده سخنان گزیده.
محمد یگانه مرد خرد و کشورداری و هوشمندی بود. قهرمانی بود هم پیمان با پیروزی و تاراج سپاه کفر.
محمد با بلاغت قرآن، بر همه خردها چیره گشت، و سرها (ی دشمنان معنویات بشری) را زیر سایه شمشیر گرفت.
قهرمانان (تاریخ بشر)، چه گذشتگان، چه اکنونیان و چه آیندگان، همه و همه در پایه ای فروتر از پایه محمد جای دارند....»
Sources :
محمدرضا حکیمی- عقل سرخ- صفحه 382-384