دعای امام سجاد علیه السلام درباره پاسداری از پاسداران
در همه ی جبهه ها، تعهدها، و حضورهای تکلیفی، خط مقدمی است و خطوطی دیگر. هرکس توفیق یافت و در خط مقدم حاضر شد، زهی سعادت او. و آن کسان که این توفیق را نیافتند باید در دیگر خط های تکلیف حضور بهم رسانند، و انجام وظیفه کنند.
در اینجا خوب است تعلیمی از «صحیفه سجادیه» بیاوریم:
اللهم و ایما مسلم خلف غازیا أو مرابطا فی داره، أو تعهد خالفیه فی غیبته، أو اعانه بطائفة من ماله، أو امده بعتاد، أو شحذه علی جهاد، أو اتبعه فی وجهه دعوة، أو رعی له من ورائه حرمة، فاجر له مثل اجره وزنا بوزن و مثلا بمثل... (دعای بیست و هفتم)
- خداوندا! هر مسلمانی اداره ی زندگی جنگجویی یا مرزدار مسلحی را به عهده گیرد، یا به خانواده ی او رسیدگی کند، یا هزینه ای تقدیم او دارد، یا ساز و برگی و سلاحی در اختیار او گذارد، یا اسلحه ی او را تعمیر نماید، یا دعایی بدرقه ی راه او کند، یا در غیاب او با احترام از او نام ببرد، خداوندا، چنین کس را نیز پادشاهی ده، همانند پاداش جنگجویان و مرزداران و هم اندازه ی پاداش آنان.
امام زین العابدین علی ابن الحسین (ع)، پس از مقام بلند نیروهای مسلح اسلامی، چه سربازان و دیگر ارتشیان و چه مرزبانان و پاسداران، هفت مرتبه ی دیگر قائل شده است و هفت گروه دیگر، و همه ی آن مراتب را نیز مشمول اجر بزرگ الاهی خواسته است:
1- گروه اول: کسانی که زندگی و خانواده ی افراد نیروهای مسلح اسلامی را اداره کنند، تا آنان با خیال راحت به جهاد و دفاع و مرزبانی و پاسداری ادامه دهند.
2- گروه دوم: کسانی که به ادامه ی زندگی آنان کمک کنند، در مورد اطفال و وضع تحصیل آنها، بیمار و بیمارداری، و دیگر نیازهای زندگی با خانواده های نیروهای مسلح همکاری نمایند.
3- گروه سوم: کسانی که از دارایی و امکانات خویش هزینه ای تقدیم نیروهای مسلح و افراد آنان بدارند.
4- گروه چهارم: کسانی که اسلحه و دیگر وسائل جنگی و نیازهای مختلف جبهه ای را آماده ساخته در اختیار آنان گذارند.
5- گروه پنجم: کسانی که وسائل جنگی و ابزار و آلات و وسائل لازم را برای آنان تعمیر کنند و آماده سازند، تا جنگجویان و مرزداران بتوانند براحتی و با وسائل کافی به کار مهم خویش بپردازند، و جهاد مقدس را ادامه دهند و اداره کنند.
6-گروه ششم: کسانی که برای آنان دعا کنند، یعنی در فرصتهای مناسب، پس از نمازها در سحرها پس از نماز جمعه و جماعت در مراسم و مجالس مقدس، در خلوتها و دل شبها، و هرگونه و هرطور خدا را بخوانند، و سلامتی و قوت قلب و قدرت و استقامت بدنی آنان را، و پیروزی نیروهای اسلامی را از خدا بخواهند، و بدینگونه باعث دلگرمی و تأیید باطنی و ظاهری آنان شوند.
7- گروه هفتم: کسانی که در غیاب افراد نیروهای مسلح درگیر در جنگ، یا مشغول پاسداری در مرزها، از آنان با احترام یاد کنند، و نام آنان را، به عنوان قهرمان و فداکار، و حماسه آفرین، با تجلیل ذکر نمایند. و اجازه ندهند که مردم سست عنصر، یا بی اعتقاد، یا فاقد شرف، از آنان به بدی یاد کنند و مثلا بگویند: رفتند به جبهه یا مرز که چه بشود؟ چرا باید خودشان را به خطر بیندازند؟ و امثال این یاوه ها. هنگامی که کسی چنین گوید، توی دهان او بزنند، و از جانبازان با احترام نام ببرند، و آنان را قهرمانان و فداکاران بخوانند.
امام از خدا خواسته است تا این هفت گروه را نیز خداوند همان پاداش دهد که به جانبازان می دهد. و این تعلیم عظیم و مقدس، اهمیت حضور عام در جبهه ی تکلیف و تعهد را بخوبی می رساند. یعنی کسانی که نتوانند «حضور خاص» داشته باشند، و در جبهه ها و خطهای مقدم حاضر گردند، باید بکوشند تا از «حضور عام» محروم نمانند، و جزء یکی از این هفت گروه باشند، و در رده ی آنان قرار گیرند، و در این مراحل دست به اقدامی بزنند، تا در جریان کلی حرکت انسان به سوی خدا روان گردند، زیرا که حرکت جهادی، عظیمترین حرکت انسانی است، چون جهاد برای استقرار حق و عدل، و دین خدا، بزرگترین خدمت است به انسانیت. و بزرگترین تقرب است به درگاه خدا.
در کارهای علمی و فکری و فرهنگی نیز چنین است. هنگامی که عالمی، متفکری، محققی، نوآوری و... موفق گشت و کتابی برای روشن کردن راه انسان و نشر تعالیم مقدس پدید آورد، لازم است که دیگران با وسایل گوناگون او را تأیید و تشویق کنند، و برای نشر کتاب او، و توجه دادن جامعه به آن کتاب روشنگر همه گونه بکوشند.
تقریظها و ستایشنامه هایی، که آگاهان، برای مؤلفان بزرگ و کتابهای سودمند مرقوم داشته اند، در همین رابطه است.
Sources :
محمدرضا حکیمی- میرحامد حسین- صفحه 138-141