معده، دیگی که همیشه می پزد
دیگهای آهنی و مسین و سنگی را بنگرید که در اثر چندی غذا پختن، از کار می افتند با آنکه در شبانه روز، چند ساعتی، بیشتر کار نمی کنند. گاهگاهی نیز ترشیها با مواد دیگر، دیگها را سوراخ می کنند ولی دیگی را سراغ دارم که نه از مس است و نه از سنگ، بلکه از پوستی نازک و گوشتی ضعیف، پیوسته بدان حرارت داده می شود و همیشه در حال پخت و پز می باشد. سالیان دراز، به این کار ادامه می دهد، نه سوراخ می شود و نه از کار می افند. این دیگ که نامش معده است، یکی از معجزات است. چون نه بشر و نه طبیعت، قادر به ساختن چنین دیگری نمی باشند، کسی قادر نیست که چنین نیروئی مقاومت ناپذیر به پوستی و گوشتی، ببخشد. عنایت کردن به معده جانداران یکی از نمونه های اعجاب انگیز خلقت می باشد. این کار نشان می دهد که سازنده معده، بسیار دانا است، چون می داند آن را از چه موادی بسازد و چگونه بسازد که مقاومت دائم داشته باشد. چون می داند که هر جانداری به چه جور معده ای، نیاز دارد. بسیار توانا است، چون همه معده ها را او ساخته است و به هر جانداری، عنایت کرده است. و بسیار مهربان است چون سلسله جانداران را بدون معده نگذاشته است.
Sources :
سید رضا صدر- نشانه هایی از او- ج 1 صفحه 233-232