چراغ های همیشه روشن
اگر نیروی روشنائی به چراغ نرسد، خاموش می شود. چراغهائی که همیشه روشنند، پیوسته به آنها نیرو می رسد. این چراغهای آسمان را چه کسی نیرو می دهد که همیشه روشن می باشند؟ چه کسی در آغاز کار آنها را روشن کرده است؟ چه کسی آنها را روشن نگاه داشته که خاموشی ندارند؟ آیا هر یک از میلیونها چراغ آسمان را یک تن روشن نگاه داشته یا هر کدام روشنگری دارند؟ چه کسی نیروی ذخیره ای که در این چراغها می باشد به آنها داده است؟ این همه دانش را سازنده این چراغها از کجا آورده است؟ در صورتی که هزاران چراغ در میان آنها می باشد که صدها بار از کره زمین بزرگتر هستند. آیا چند میلیون کارگر برای جمع آوری مواد اولیه چراغها داشته است؟ این کارگرها از کجا آمده اند؟ انسان بوده اند یا جز انسان؟ این کارگران چگونه بوده اند که حرارت این چراغها آنها را نسوزانیده است؟ مهندسی که این چراغها را ساخته است، در کدام دانشگاه تحصیل کرده است؟ هزاران سال پیش که دانشی نبوده دانشگاهی یافت نمی شده است. دانش این مهندس چگونه دانشی بوده و هست؟ دانشی است که اگر بشر میلیونها سال سیر تکاملی داشته باشد، به پایه آن نخواهد رسید. آیا احتیاج به تعمیر پیدا نمی کند؟ اگر خراب می شود کدام مهندس آنها را تعمیر می کند که از آتش آنها محترق نشود.
پاسخ این پرسشها، آنهم پاسخی که عقل می پذیرد و تصدیق می کند، آن است که سازنده این چراغها موجودی است جاویدان و همیشگی، بسیار دانا و بسیار توانا، دارای علم بی نهایت و دارای قدرت نامحدود. اوست که این چراغها را آفریده. اوست که آنها را هزاران سال روشن نگاه داشته است. او می تواند چراغی را بسازد که میلیونها سال روشن باشد و نیاز به تعمیر نداشته باشد. چون کار او خراب شدنی نیست. خراب شدن از اختصاصات مصنوعات بشر است. بشر چون ناقص است مصنوعش نیز ناقص می باشد. صانع کامل مصنوعش نیز کامل است و هیچ گونه نقص ندارد.
Sources :
سید رضا صدر- نشانه هایی از او- ج 1 ص 123