میزان مسئولیت دینی انسان در قبال خانواده خود
در آیه 6 سوره تحریم آمده: «یا ایها الذین امنوا قوا انفسکم و اهلیکم نارا وقودها الناس و الحجاره علیها ملائکه غلاظ شداد» بر آن آتش از فرشتگان خشن و قوی مسلطند «لایعصون الله ما امرهم» سنت الهی و امر الهی و جریان کار الهی را یک ذره تخطی نمی کنند، آن ناموس الهی که باید اجرا شود بدون تخطی به وسیله آنها اجرا می شود، و هر چه که در دستور خلقت و قضا و قدر الهی به آنها امر شود که اجرا شود آنها فقط مأمور اجرا هستند و جز این چیزی نیست.
پس این آیه به عموم مؤمنین خطاب کرد و آن مسئله مسئولیت نهایی ای که انسان ها در برابر خودشان و در برابر خاندانشان دارند «مطرح کرد که» خود را نگه دارید، خود را آنچنان بسازید که چنین عاقبتی نداشته باشید، و خاندانتان را آنچنان بسازید که «کار آنها» به چنین عواقبی منتهی نشود.
حال، اینکه "خاندانتان را اینچنین بسازید" این مسئولیت در چه حد است؟ می گویند وقتی که این آیه نازل شد یکی از اصحاب پیغمبر را دیدند که در کنار خانه پیغمبر سخت می گرید. حضرت سوال کردند چرا می گریی؟ گفت: یا رسول الله! من تا حالا درباره خودم فکر می کردم، حالا می بینم یک مسئولیت بزرگتری دارم، من چطور می توانم آنها را حفظ کنم؟ فرمود: مسئولیت تو یک حدی دارد، که البته گاهی انسان از عهده بر نمی آید، این دیگر به او مربوط نیست.
Sources :
مرتضی مطهری- آشنایی با قرآن جلد 8- صفحه 98-99