روایات وارده از رسول اکرم در ظهور اعمال به صورت ملکوتی در برزخ و قیامت
غزالی در "احیاء العلوم" از پیامبر اکرم (ص) روایاتی آورده است: «إیاکم و الظلم فإن الظلم ظلمات یوم القیمة؛ از ظلم اجتناب کنید زیرا که ستم، تاریکی های روز قیامت است» (احیاء العلوم ج3 ص219).
«الجنة قیعان و إن غراسها لا إله إلا الله؛ بهشت زمین هائی است و نهال هائی که در آن نهاده میشود و آن لا إله إلا الله است» (مرحوم مجلسی در بحار طبع آخوندی ج7 ص229).
«الغضب قطعة من النار؛ غضب پاره ای از آتش است» (احیاء العلوم ج4 ص22 و ص79).
و نیز روایت میکند از رسول خدا (ص): «من شرب فی ءانیة من ذهب أو فضة فکأنما یجرجر فی بطنه نار جهنم؛ هر کس در ظروف طلا و نقره چیزی بیاشامد مانند آنست که در شکم او آتش جهنم به غلیان و صدا در آید» (احیاء العلوم ج1 ص30).
و نیز از رسول الله (ص) روایت میکند: «إذا مررتم بریاض الجنة فارتعوا! قیل و ما ریاض الجنة؟ قال: مجالس الذکر؛ زمانیکه مرور کردید به باغهای بهشت، در آن بگردید و استفاده کنید از میوه های آن! عرض کردند: مراد از باغهای بهشت چیست؟ فرمود: مجالس ذکر خداوند عزوجل» (احیاء العلوم ج1 ص30).
و نیز از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم روایت کرده است که در وقتیکه عبادة بن صامت را برای جمع آوری صدقات فرستادند به او گفتند: ای ابو ولید از خدا بترس! در روز قیامت بر گردن خود شتری را حمل نکنی که پیوسته نعره کشد، یا گاوی را که صدای خود را بلند کند، یا گوسپندی را که فریاد برآورد! عباده گفت: ای رسول خدا آیا چنین هم میشود؟ رسول خدا فرمود: آری سوگند به آن خدائی که جان من در دست قدرت اوست، مگر آن کسی که مورد رحمت خدا واقع شود. عباده گفت: پس سوگند به آن کسی که تو را به حق مبعوث گردانیده است من دیگر ابدا اخذ صدقات نخواهم نمود».
رسول خدا میخواهند به عباده بفهمانند که اگر کسی در اخذ صدقات به مردم ظلم کند و بیشتر از مقدار معین بستاند یا از افرادی که صدقه بر آنان تعلق نمی گیرد صدقه بستاند، این عمل او در روز بازپسین به صورت شتر یا گاو و گوسفند نعره زننده ای است که به دوش خود حمل مینماید.
و نیز از رسول الله روایت میکند که: «ریح الولد من ریح الجنة؛ بوی فرزند متولد شده، از بوی بهشت است» (احیاء العلوم ج2 ص194).
امام صادق (ع) روایت می کند که: رسول خدا (ص) فرمودند در آن هنگامی که مرا در آسمان معراج دادند من داخل بهشت شدم، دیدم در آنجا زمین های بسیاری را که سفید و روشن افتاده و هیچ در آنها نیست، ولیکن فرشتگانی را دیدم که بناء می سازند، یک خشت از طلا و یک خشت از نقره، و چه بسا دست از ساختن بر میدارند. من به آن فرشتگان گفتم: به چه علت شما گاهی مشغول ساختن میشوید و گاهی دست بر میدارید؟ فرشتگان گفتند: وقتیکه نفقه ما برسد ما می سازیم و وقتیکه نفقه ای نمیرسد دست بر میداریم و صبر می کنیم تا آنکه نفقه برسد. رسول خدا به آن فرشتگان گفتند: نفقه شما چیست؟ گفتند: نفقه ما گفتار مؤمن است در دنیا، که بگوید: «سبحان الله و الحمدلله و لا إله إلا الله و الله أکبر»پس چون مؤمن بگوید، ما بنا می کنیم؛ و زمانیکه از گفتن دست بردارد ما نیز باز می ایستیم».
Sources :
سید محمد حسینی تهرانی - معادشناسی 2 - صفحه 301-296