تأثیر محبت به اولیاء دین و مؤمنین در پیوستن به آنها از نظر روایات
در اینجا روایاتی درباره تأثیر محبت به اولیای دین که موجب لحوق و الحاق می گردد به مناسبت مقام بیان می کنیم و به حول و قوه خدا مطلب را خاتمه می دهیم. محبت خدا و اولیای خدا مکفر گناهان است.
محبت حق عامل رستگاری
روایت اول: در محاسن برقی از حسین بن مصعب آورده است که او گوید: «از امام صادق (ع) شنیدم که می فرمود کسی که خدا را دوست داشته باشد و دشمن خدا را مبغوض داشته باشد، نه به جهت منقصتی که از ناحیه او به دنیای این وارد شده است و در روز قیامت حاضر شود، اگر به قدر کف تمام دریاها گناه داشته باشد خداوند می آمرزد».
روایت دوم: در کافی کلینی روایت می کند از فضیل بن یسار: «فضیل گوید از حضرت صادق (ع) از حب و بغض (محبت و دشمنی) پرسیدم، که آیا آنها از ایمان حساب می شوند؟ حضرت فرمود: مگر ایمان غیر از حب و بغض چیز دیگری هم هست؟! و پس از آن، این آیه را قرائت کردند که خداوند ایمان را مورد محبت شما قرار داد و آن را در دلهای شما زینت بخشید! و کفر و فسوق و عصیان را در نزد شما ناپسند کرد، ایشان رستگارانند».
معیت انسان با محبوب خویش
روایت سوم: در محاسن برقی از حضرت باقر (ع) روایت کرده است که «حضرت فرمود اگر می خواهی بدانی که آیا در تو خیری هست، نگاه به دلت بکن؛ پس اگر دیدی که اهل طاعت، خدا را دوست دارد و اهل معصیت، خدا را دشمن دارد، پس بدان که در تو خیری هست و خداوند ترا دوست دارد، و اگر دیدی اهل طاعت خدا را دشمن دارد و اهل معصیت خدا را دوست دارد، پس بدان که در تو شری هست و خداوند تو را دشمن دارد؛ و انسان همیشه با محبوب خود معیت دارد».
روایت چهارم: در سفینة البحار از علل الشرآئع از انس روایت کرده است که گوید مردی بیابانی به مدینه آمد ـو برای ما خوشایند بود که از مردم بیابانی کسی به مدینه بیاید و از رسول الله چیزی بپرسد- و گفت: ای رسول خدا! ساعت قیامت چه وقت است؟ موقع نماز شد، حضرت رسول الله چون نماز را به جا آوردند گفتند: آن سائل از وقت ساعت قیامت کجاست؟! آن مرد گفت: منم آن کس، ای رسول خدا! حضرت فرمود: برای قیامت چه چیزی تهیه کرده ای!! آن مرد گفت: سوگند به خدا نه نماز بسیار خوانده ام و نه روزه بسیار گرفته ام، مگر آنکه من خدا و رسول خدا را دوست دارم! حضرت فرمود: «المرء مع من أحب؛ انسان با محبوبش معیت دارد». أنس گوید: هیچگاه من ندیدم که مسلمانان بعد از اسلام خوشحال تر باشند از این خوشحالی که بدین سخن رسول الله پیدا کردند (سفینة البحار طبع سنگی ج1 ص199).
در محاسن أحمد بن محمد بن خالد برقی روایت می کند از حضرت امام محمد باقر (ع) که «حضرت فرمود: رسول الله فرمودند: کسانی که یکدیگر را در راه خدا و بر اساس خدا دوست داشته باشند، در روز قیامت بر روی زمینی از زبرجد سبز رنگ در سایه عرش خدا از جانب راست آن وقوف دارند -و هر دو دست خدا راست است- صورت هایشان از برف سفیدتر و از خورشید تابان درخشنده تر است. هر فرشته مقرب و هر پیغمبر مرسلی به درجه و مقام آنها غبطه می برد. مردم می گویند: اینها کیستند؟ در جواب گفته می شود: کسانی هستند که درباره خدا به یکدیگر محبت می کنند».
Sources :
علامه سید محمد حسینی تهرانی- معادشناسی 9- صفحه 316-309