پیوستن شیعیان در کنار حوض کوثر به معصومین
در کتاب «بشارة المصطفی» و «مجالس» مفید و «امالی» شیخ طوسی روایت کرده اند، از حضرت امام باقر (ع) شنیدم که می گفت: چون روز قیامت بر پا شود، خداوند همه مردم را عریان و پا برهنه در زمین همواری جمع می کند؛ و آنها را در راه محشر به قدری متوقف می دارند که همگی عرق بسیاری می کنند و نفس های آنان به شدت میزند و به قدری که خداوند اراده کرده است درنگ می کنند و اینست معنای گفتار خداوند تعالی: «فلا تسمع إلا همسا؛ و در آن وقت (ای پیامبر) نمی شنوی مگر صدای آرام و بدون صوت را» (طه/ 108)
در اینحال منادی از عرش ندا می کند: کجاست پیامبر امی؟ خلایق می گویند: این صدای تو به همه رسید و همه شنیدند، آن پیامبر را با اسمش صدا کن! منادی ندا می دهد: کجاست پیامبر رحمت، محمد بن عبدالله پیامبر اکرم (ص) بر پا می ایستد و از همه مردم جلوتر می آید تا اینکه می رسد به حوضی که طول آن به قدر مسافت ما بین ایله و صنعاء می باشد و در کنار حوض می ایستد و پس از آن صاحب شما را ندا می کنند، او هم به جلو می آید و در برابر مردم با رسول الله وقوف می کند و سپس به مردم اجازه داده می شود و آنان به حرکت در می آیند و در آن وقت، مردم به دو دسته تقسیم می شوند: جماعتی در حوض وارد می شوند و جماعتی را از حوض دور می کنند و چون رسول الله (ص) ببیند که از محبان ما اهل بیت کسی را از حوض دور کنند گریه می کند و می گوید: ای پروردگار من! شیعه علی! ای پروردگار من! شیعه علی! در این حال خداوند فرشته ای را می گمارد که از آن حضرت بپرسد: ای محمد! سبب گریه شما چیست؟! رسول الله می گوید: چگونه نگریم بر جماعتی که از شیعیان برادرم علی بن ابی طالب هستند و من آنان را می نگرم که از حوض دورشان کرده اند و به جانب اصحاب دوزخ روان ساخته اند؟!
خداوند عزوجل می گوید: ای محمد! من از گناهان آنها گذشتم و همه را به تو بخشیدم و من آنان را به تو و به کسانی که از ذریه تو هستند و آنان، آن ذریه را دوست دارند و ولایت آنها را بر عهده گرفته اند، ملحق ساختم و آنها را از زمره و جمعیت تو قرار دادم و در حوض تو وارد کردم و شفاعت تو را در باره آنان پذیرفتم و تو را بدین جهت مکرم و گرامی داشتم. و حضرت باقر گفتند: در آن روز چه بسیار از مردان و زنان گریه کننده ای که چون این جریان را ببینند، فریاد می زنند: یا محمداه! و هیچ یک از موالیان ما و از محبان ما نمی ماند مگر آنکه در حزب ما قرار می گیرد و با ما وارد در حوض ما می شود.
Sources :
سید محمد حسین حسینی طهرانی- معادشناسی جلد 9- صفحه 436-439