ابوعمر، عبدالرحمن بن عمرو اوزاعی
عبدالرحمن فقیه بن عمرو، کنیه اش ابوعمر است. او در قبیله یا محلی از دمشق به نام اوزاع نسبت می دهند. ابوعمر در سال 87 یا 98 هـ ق در بعلبک متولد شده است. وی از مشاهیر فقها و زهاد عصر بنی امیه است و صاحب فتوی بود. گویند به 80 هزار مسأله پاسخ داده است. در شام هیچکس از او اعلم نبود. سفیان ثوری هم به او ارادت خاص داشت و زمانی که شنید که اوزاعی می آید از او استقبال کرد. او در سال 157 هـ ق در بیروت درگذشت و مقبره او در قبله گاه مسجدی است که مردم آن محل معتقدند این فرد جزء خواص است. ابن عساکر درباره چگونگی وفات او می نویسد: «اوزاعی به حمامی در بیروت رفته بود، صاحب حمام برای کاری در را بست و از حمام بیرون رفت، وقتی بازگشت دید اوزاعی دست راست خود را زیر صورت قرار داده و رو به قبله خوابیده در حالیکه وفات یافته است.»
Sources :
علی اکبر دهخدا- لغت نامه دهخدا
دائرة المعارف فارسی ج1
ابن خلکان اربلی- وفیات الاعیان ج2
https://tahoor.com/en/Article/PrintView/26799