عمرو ابن عبدالله جندعی همدانی
جانباز کربلا
الهمدانی الجندعی، از قبیله ی بنی جندع بود که تیره ای از قبیله ی همدانیان به شمار می رفت. آنها در اصل، از اعراب قحطانی یمنی بودند! عمرو، احتمالا ساکن کوفه بوده است. عمرو ابن عبدالله جندعی یکی از یاران حسین (ع) بود که قبل از جنگ در کربلا، خدمت امام (ع) رسید و تا پایان در کنار آن حضرت ماند. در واقعه کربلا در روز عاشورا، عمرو بن عبدالله در سپاه حسینی مبارزه کرد و آن قدر با دشمن جنگید تا در اثر زخم ها و ضربه های شدیدی که به سرش وارد شده بود، بر زمین افتاد. هنوز نیمه جان بود و رمقی در بدن داشت که مردان قبیله اش او را از میدان جنگ بیرون بردند، ولی مدت یک سال در اثر جراحات در بستر بیماری بود و بعد از یک سال، به شهادت رسید. نام او در زیارت ناحیه مقدسه آمده و این مطلب را تأیید می کند چرا که امام زمان (ع) به دنبال سلام بر شهیدی از عاشورا (سوار ابن ابی عمیر) بر عمرو چنین سلام می کند: «السلام علی الجریح المأسور سوار بن ابی عمیر الفهمی الهمدانی و علی المرثث معه عمروبن عبدالله الجندعی؛ سلام بر زخمی همراه او.»
سلام امام زمان (ع) در همین زیارت ناحیه مقدسه به گونه دیگری با عبارت «المرتب معه» یعنی شهید هم رتبه او (سوار ابن ابی عمیر) آمده است و این عبارت، قول برخی از مورخان از جمله «ابن شهر آشوب در مناقب» و مرحوم آیة الله خوئی، تأیید می کند، چرا که اینها، او را از شهدای اولین حمله در قبل از ظهر عاشورا دانسته اند.
Sources :
موسوعة الامام الحسین
شیخ عباس قمی- منتهی الامال
شیخ عباس قمی- نفس المهموم