قیادت و دیاثت، از گناهان کبیره
قیادت یعنی رسانیدن مرد و زنی برای زنا، یا دو مرد برای لواط است و شبهه ای در حرام بودن بلکه کبیره بودن آن نیست زیرا از گناهانی است که در نصوص معتبر بر آن وعده عذاب داده شده و در شرع مقدس برای آن حد معین شده است.
پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: «هرکس برای وقوع زنای مرد و زنی واسطه شود، خداوند بهشت را بر او حرام می فرماید و جایش دوزخ است و بدجایگاهی است جهنم و همیشه مورد خشم خدا است تا بمیرد.»
حضرت صادق علیه السلام می فرماید: «رسول خدا صلی الله علیه و آله لعنت فرمود زن زناکار و زنی که واسطه کار است.»
به علاوه، شخصی که قیادت می کند نه تنها نهی از منکر را ترک کرده بلکه سعی در وقوع منکر نموده و کبیره بودن ترک نهی از منکر مسلم است، چه رسد به امر به منکر یا سعی در وقوع آن. و نیز قیادت از گناهانی است که نزد هر دین دارای کبیره و عظیم است. و بزرگ بودن گناه نزد متشرعین، خود دلیل بر کبیره بودنش می باشد.
شیخ انصاری در مکاسب محرمه می فرماید: قیادت حرام است و آن سعی کردن در رسیدن دو نفر به وطی حرام می باشد، و از گناهان کبیره است و واصله که مورد لعنت است به معنی قیادت تفسیر شده است.
از حضرت صادق علیه السلام است که رسول خدا صلی الله علیه و آله چهار دسته را لعنت فرموده است: «اول، کننده موی زنان و زنی که حاضر می شود مویش را بکنند. دوم، زنی که دندان زنان را می تراشد و زنی که حاضر می شود. سوم، واصله و مستوصله ( زانیه و قواده). چهارم زن خال کوب و زنی که خال بر بدنش می کو بند.»
حضرت رضا علیه السلام می فرماید: «واصله که مورد لعنت رسول خدا صلی الله علیه و آله است، زنی است که در سن جوانی زانیه بوده و در پیری زنان را برای زنا به مردان می رساند».
حد قیادت:
به دو مرتبه اقرار خود شخص یا شهادت دو نفر عادل، قیادت ثابت می شود، و پس از ثبوت، باید او را هفتاد و پنج تازیانه بزنند چه مرد باشد و چه زن. و بعضی از فقهاء فرموده اند: اگر مرد باشد، علاوه باید سرش را بتراشند و رسوایش کنند و از شهر بیرونش نمایند، و بعضی فرموده اند: در مرتبه دوم نفی بلد شود. و تفسیرش در کتاب حدود ذکر شده است.
دیاثت:
حضرت صادق علیه السلام می فرماید: «سه دسته هستند که در قیامت خداوند با آنها سخن نمی فرماید و نظر رحمت به ایشان نفرموده و ایشان را پاکیزه نمی فرماید و برایشان عذاب دردناکی است: پیر زناکار، دیوث، زن شوهر داری که با او زنا شود.»
پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: «بوی بهشت به مسافت پانصد سال راه می رسد ولی عاق والدین و دیوث از او محرومند. گفته شد: یا رسول الله، دیوث کیست؟ فرمود: مردی که زنش زنا بدهد و او بداند». و نیز فرمود: «خداوند به عزت و جلالش قسم یاد فرموده که داخل بهشت نشود شرابخوار و نمام و دیوث».
و حضرت صادق علیه السلام نیز می فرماید: «بهشت بر دیوث حرام است.»
Sources :
شهید عبدالحسین دستغیب- گناهان کبیره(باب اول)- از صفحه 329 تا 331