گفتگوی ابلیس با حضرت نوح و موسی (ع)
پس از آن که حضرت نوح علیه السلام قوم گنهکار خود را نفرین کرد و طوفان همه آنها را از بین برد، ابلیس نزد نوح علیه السلام آمد و گفت: تو بر گردن من حقی داری که می خواهم آن را ادا کنم. حضرت نوح علیه السلام فرمود: چه حقی؟ خیلی برایم سخت و ناگوار است که تو بر من، حقی داشته باشی؟ ابلیس گفت: همان که تو بر قومت نفرین کردی و دیگر کسی نمانده که من او را گمراه سازم! بنابراین تا مدتی راحت هستم، تا نسل دیگر بیاید. نوح فرمود: حالا چه می خواهی بگویی؟ ابلیس گفت: «اذکرنی إذا غضبت، و اذکرنی إذا حکمت بین اثنین، و اذکرنی إذا کنت مع امرئه خالیا لیس معکما أحد»، «در سه مورد متوجه باش که من نزدیکترین فاصله و مرز را با بندگان خدا دارم: هنگامی که خشمگین شدی یا، قضاوت می کنی، و یا با زن بیگانه، تنها هستی و هیچکس در آنجا نیست، به یاد من باش.»
گفتگوی موسی علیه السلام و ابلیس
حضرت موسی علیه السلام در مجلسی نشسته بود ناگهان ابلیس به محضر آن حضرت رسید، در حالی که کلاه رنگارنگ درازی بر سر داشت، وقتی نزدیک شد از روی احترام، کلاه خود را از سر برداشت و سپس به سرگذاشت و گفت: السلام علیک. موسی علیه السلام فرمود: توکیستی؟ جواب داد: من ابلیس هستم.
– خداوند تو را بکشد، برای چه به اینجا آمده ای؟
- آمده ام به خاطر مقام ارجمندی که در پیشگاه خدا داری بر تو سلام کنم.
– با این کلاه رنگارنگ چه می کنی؟
- با این کلاه، دل های فرزندان آدم را آلوده و منحرف می کنم (وقتی آنها به رزق و برق دنیا که نمودارش در این کلاه وجود دارد، دل بستند، به راحتی از صراط حق، منحرف خواهند شد).
– چه کاری است که اگر انسان انجام دهد، تو بر او چیره می شوی؟
- هنگامی که انسان، خودبین باشد و عملش را زیاد بشمرد و گناهانش را فراموش کند (بر او چیره می گردم) و تو را از سه خصلت بر حذر می دارم:
1. با زن نامحرم خلوت مکن که در این صورت من حاضرم تا انسان را به گناه بی عفتی وادارم.
2. با خداوند اگر پیمانی بستی حتما آن را ادا کن.
3. وقتی متاع یا مبلغی به عنوان صدقه، خارج کردی، فورا آن را به مستحق بپرداز، زیرا تا صدقه داده نشده من حاضرم که صاحبش را پشیمان کنم.
سپس ابلیس پشت کرد و درحالی که می گفت: وای بر موسی علیه السلام اموری را که با آن انسان ها را از آلودگی برحذر می دارد، دانست.
Sources :
محمد محمدی اشتهاردی- داستان دوستان – از صفحه 469 و صفحه 471تا 472