آقاشیخ محمد خراسانی گنابادی اصفهانی، معروف به آقا شیخ محمد حکیم و آقا شیخ محمد خراسانی، مقیم مدرسه صدر اصفهان بود. از شاگردان مرحوم جهانگیرخان و آخوند ملامحمد کاشی (و بیشتر جهانگیرخان) بوده است.
بعد از درگذشت آن دو نفر، استاد مسلم فلسفه در اصفهان بود. مرحوم حاج میرزا علی آقا شیرازی و جلال الدین همایی استاد دانشگاه تهران از شاگردان اویند. مرحوم آقای حاج میرزا علی آقا شیرازی رضوان الله علیه، از نظر سنی ظاهرا تفاوت چندانی با حکیم خراسانی نداشته و با معظم له و آقای حاج آقا رحیم ارباب، یگانه یادگار سلف صالح، دوستیی در کمال صمیمیت داشته اند، ولی نظر به اینکه فلسفه را در بزرگسالی تحصیل کرده از محضر دوست صمیمیش بهره مند شده است. حکیم خراسانی در وارستگی و پاکی کم نظیر بود و مانند جهانگیرخان و آخوند کاشی تا آخر عمر مجرد زیست در سال 1355 درگذشت. پس از درگذشت حکیم خراسانی، در اصفهان دو نفر دیگر بودند که این شمع را روشن نگه می داشتند: مرحوم حاج آقا صدر کوپائی و مرحوم شیخ محمود مفید. با درگذشت این دو نفر این چراغ چهارصدساله تقریبا به خاموشی گرائید.