غلام عمر بن سعد و پرچمدار او در روز عاشورا (دهم محرم سال 61 هـ.ق).
نام او در کتب تاریخ: دوید، ذوید، ذرید، نیز آمده است.
در قیام حسین بن علی (ع)، سال 61 هـ.ق، صبح روز دهم محرم (عاشورا)، عمر بن سعد که فرمانده سپاه یزیدیان در کربلا بود، لشگرش را سازماندهی کرد و فرماندهانی بر سمت راست و چپ لشگر قرار داد و آنگاه پرچم را به دست «درید» داد.
او قبل از شروع جنگ با فریادش درید را خطاب کرد و از او خواست پرچم را نزدیک آورد. درید پرچم را جلو آورد. آنگاه عمر بن سعد تیری به کمان گذاشت و به سوی لشگر امام حسین (ع)، پرتاب کرد و گفت: «گواهی دهید که من اولین نفر بودم که تیر را رها کردم.»