سعد بن خیثمه (سَعدِ بنِ خَیثَمَه)

از اصحاب پیامبر اکرم (ص) و انصار و از شهداء جنگ بدر.
پدرش: خیثمة بن حارث بن....
مادرش: هند، دختر اوس بن عدی و از طایفه «اوس» بود.
کنیه اش: ابوعبدالله، چون پسری به نام عبدالله داشت که از اصحاب پیامبر (ص) و در «حدیبیه»، همراه آن حضرت بود. نسب او از خاندان «غنم بن سلم بن امرؤالقیس» است.
به نقل همه مورخین، او در بیعت عقبه، همراه هفتاد تن انصار بوده و یکی از نقیبان (نمایندگان) دوازده گانه انصار، از قبیله اوس، که به دستور پیغمبر (ص)، کفالت و سرپرستی قومش را عهده دار شد. بعد از هجرت، رسول خدا، بین او و «ابوسلمه بن عبدالاسد»، پیمان برادری بست. و در سال دوم هجری در جنگ بدر، در رکاب پیامبر (ص) اینگونه موضع گرفت! چون پیغمبر خدا (ص)، مسلمانان را برای جنگ بدر، فراخواند و همه با شتاب آماده شدند، پدر سعد به او گفت: «ناچار یکی از ما دو نفر باید در مدینه و عهده دار خانواده باشیم، تو بمان و بگذار من بروم.» سعد قبول نکرد و گفت: «پدرجان، اگر نه این بود که حساب بهشت است، تو را بر خود بر می گزیدم و من آرزومند شهادت در این سفرم.» آنگاه قرعه کشیدند و آن به نام «سعد» شد و لذا او همراه رسول خدا به جنگ رفت و شمشیر زد و با مشرکین جنگید و به شهادت رسید. (به نقل از طبقات ابن سعد) او جزو 14 مسلمانی بود که در این جنگ شهید شدند! قاتل او را به نقلی «عمروبن عبدود» و به نقلی «طعیمة بن عدی» گفته اند.