علی بن بلال بغدادی

«علی بن بلال بغدادی» از یاران و ارادتمندان امام هادی (ع) بود که از بغداد به واسط منتقل شد و در آنجا زندگی می کرد.
امام هادی (ع) در سال 232 هجری قمری به علی بن بلال چنین نوشت: «بسم الله الرحمن الرحیم. خداوند را به داشتن تو سپاسگزارم و شکر نعمات و بخشش او را بر خود لازم می دانم و بر محمد پیامبر و آل او درود می فرستم، درود و رحمت خداوند بر آنان باد. پس من، ابوعلی را به جای حسین بن عبدربه نصب نمودم و او را بر این جایگاه، امین می دانم و معرفت کافی از او دارم و کسی سزاوارتر از او نیست.
همچنین می دانم که تو رئیس و شیخ ناحیه خود هستی، به ارادت مهر می ورزی و نامه هایت گواه مدعاست، پس از ابوعلی اطاعت کن و همه حقوق شرعیه موجود نزد خودت را به او بسپار و افرادت و موالی را هم به این کار تشویق کن و موقعیت و مقام ابوعلی را به آنان یادآور شو تا آنان به نیکی او را یاری کنند و بدان که ابوعلی نزد ما محبوب و مورد احترام است، اجر و پاداشت با خدا باد. خداوند به هر که بخواهد عطا می کند که اوست با رحمت خویش عطابخش و پاداش دهنده، و تو تحت حمایت خداوند هستی. این نامه را به دست و خط خود نوشته ام و ستایش مخصوص خداست.»
امام او را از آن جهت مخاطب خود کرده و به نامه نوشتن مخصوص داشت که او را فردی مورد اعتماد و عادل و از متمسکین به اهل بیت (ع) می دانست.