تحقق وعده امام صادق علیه السلام

مردی از اهل جبل، علاقه و محبت شدیدی به حضرت امام جعفر صادق (ع) داشت. هر سال به قصد زیارت آنحضرت راهی مکه می شد و وقتی به مدینه می آمد، به منزل امام وارد می شد و آقا از او پذیرایی می فرمودند. او به علت عشق و علاقه ای که به امام (ع) داشت، چند روزی در مدینه و در منزل امام می ماند. در یکی از این سفرها، خدمت امام صادق (ع) عرض کرد: آقا! من سالهاست مزاحم شما هستم، دلم می خواهد خودم در مدینه خانه ای داشته باشم و هر سال که آمدم به آنجا بروم و مزاحم شما نباشم. بعد ده هزار دینار به امام (ع) داد و عرض کرد: من به مکه می روم و از شما تقاضامندم دستور فرمایید تا وقتی برمی گردم، برای من خانه ای بخرند که وقتی آمدم به خانه ی خود وارد شوم و دیگر مزاحم شما نشوم.
امام صادق (ع) پول را گرفت و او رفت. وقتی سال بعد برگشت، خدمت امام صادق (ع) آمد. امام (ع) فرمود: خانه خریداری شد. آنگاه نوشته ای به دست او دادند و فرمودند: این هم قباله اش. مرد آن را گرفت و خواند: «بسم الله الرحمن الرحیم. این قباله ی خانه ای است که جعفربن محمد، آن را برای (اسم آن مرد جبلی) در فردوس برین تهیه کرده است که چهار حد دارد، یکی حدش خانه ی رسول خدا، حدی به خانه ی حضرت امیرالمؤمنین علی (ع)، حدی به خانه ی امام حسن (ع) و حدی به خانه ی امام حسین (ع) خدا مبارک کند انشاالله».
آن مرد وقتی آن را خواند، گریه اش گرفت. بعد گفت: آقا من راضی شدم. به من خیلی عنایت فرمودید. امام (ع) فرمود: آن ده هزار دینار را که به من دادی، به مصرف مستحقان از سادات حسنی و حسینی رساندم و ضامن شدم که این خانه را در بهشت به تو بدهند. مرد خیلی خوشحال شد و رفت. وقتی به خانه اش رسید، همه ی اهل خانه اش را جمع کرد و گفت: من از شما خواهش می کنم وقتی مردم، این قباله را در کفنم بگذارید. مدتی گذشت و او از دنیا رفت و آن قباله را در کفنش گذاشتند. فردا که سر قبرش رفتند دیدند آن قباله روی قبر افتاده و پشت آن نوشته شده است: امام صادق (ع) به وعده شان وفا کرد.