مؤمن و پیشگیری از آلوده شدن به گناه

خداوند در قرآن در سوره حجرات آیه 12 میفرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَب بَّعْضُكُم بَعْضًا أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَن يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِيمٌ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید از بسیاری از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضی از گمانها گناه است و هرگز (در کار دیگران) تجسس نکنید و هیچ یک از شما دیگری را غیبت نکند، آیا کسی از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟! به یقین همه شما از این امر کراهت دارید، تقوای الهی پیشه کنید که خداوند توبه پذیر و مهربان است».

پیام آیه
1- بسیاری از کدورتها در روابط اجتماعی معلول کارهایی هستند که می توان با پیشگیری مانع پیدایش آنها شد. حدس و گمان زدن نسبت به افراد در زمینه های گوناگون پیامدهای مخرب و منفی بسیاری دارد که به صورت زنجیره ای انسان را وادار به عکس العمل و موضعگیری های ناخواسته می کند.
2- اصل کلی در روابط اجتماعی پرهیز از ارزیابی افراد و قضاوت درباره آنها بر اساس گمان و حدس است، که البته بسیاری از گمانها به صورت غیر اختیاری در صفحه ذهن انسان نقش می بندد و هنر یک انسان باایمان و استمداد از خدای متعال این کار شدنی نیست.
3- دخالت کردن آشکار و ناپیدا در زندگی دیگران و اشباع حس کنجکاوی و غریزه کاوش و جستجو از طریق کسب اطلاعات در زمینه های مختلف نسبت به زندگی دیگران از بسترهای مناسبی است که جز غیبت مولود و محصولی نخواهد داشت.
4- انسان باایمان که با انتخاب زیبای خود در پی زیباسازی روح و تعالی بخشیدن به آن است و تلاش می کند که شکوه و زیبایی ایمان را در دل و جانش رونق بخشد، باید که از هر کاری که پیامدی جز نازیبایی روح و افسردگی دل و جان و دوری از زیبایی های اخلاقی ندارد به شدت پرهیز کند و غیبت کردن که محصول جستجوگری های بی مورد در زندگی دیگران و معلول ارزیابی انسان ها بر اساس حدس و گمان های نادرست است، از پدیده های زشت اخلاقی است که آفتی جدی برای گوهر قدسی ایمان به حساب می آید.
5- تنها راه رهایی از خصلت های زشت اخلاقی و بیماری های واگیردار روحی و معنوی، استمداد از ذات اقدس الهی و پایبندی به وظایف بندگی است و این چیزی جز تقوا نیست.
6- آخرین پیام این که مجموعه شرایط در زندگی دنیا و نیز شرایط حاکم بر جسم و جان انسان زمینه ارتکاب برخی از گناهان و آلوده شدن به پاره ای از ناپاکی های معنوی را چون سوءظن و غیبت فراهم می کند ولی خداوند متعال که مجموعه هستی را در بهترین نظام آفریده است، راه را برای جبران و بازسازی قرار داده است. هم در توبه را از سویی گشوده است که گناهکاران بیایند و هم خویش را تواب رحیم (توبه پذیر، مهربان) معرفی کرده است که هیچ گاه روزنه امید در دل و جان مؤمن بسته نشود.

جمع بندی پیام ها
بهترین راه برای گرفتار نشدن به ناپاکی های اخلاقی و سالم نگهداشتن خود و جامعه از پیامدهای تاریک و شکننده بی ایمانی، پیشگیری و توجه به عوارض و لوازم کارهای زشت اخلاقی است و بهترین راه پس از آلوده شدن روح و جان به گناه بازگشت و توبه واقعی است.