عادت ماهانه به عنوان یکی از علل تعدد زوجات و نقد آن

بعضی بیماری ماهانه زن و عدم آمادگی او را برای تمتع مرد در مدت بیماری، همچنین خستگی زن از فرزند زائیدن و میل او به کناره گیری از زندگی زناشویی و رسیدگی به غذا و پرورش فرزندان را منشاء تعدد زوجات دانسته اند.
ویل دورانت می گوید: «در اجتماعات ابتدایی زنان به سرعت پیر می شوند و به همین جهت خود غالبا مردان را به زناشویی جدید تشویق می کردند تا بتوانند مدت درازتری غذای کودکان خود را تأمین کنند و در عین حال فاصله میان دوره های حمل خود را طولانی تر سازند بی آنکه از میل مردان در تولید نسل و دفع شهوت خود چیزی بکاهند، غالبا دیده شده که زن اول، شوهر خود را ترغیب می کرده است تا زن تازه بگیرد که کار او سبک تر شود و زن تازه برای خانواده اطفال دیگری بیاورد و بهره برداری و ثروت زیادتر شود.»
بدون شک بیماری ماهانه زن و همچنین خستگی او از فرزند زادن، زن و مرد را از لحاظ امر جنسی در وضع نامشابهی قرار می دهد و سبب می گردد که مرد کم و بیش رو به سوی زن دیگر بیاورد. اما هیچ یک از دو علت بالا به تنهایی موجب رسم تعدد زوجات نمی شود، مگر آنکه یک مانع اخلاقی یا اجتماعی برای مرد وجود داشته باشد که نتواند هوس خود را با معشوقه گیریو زن بازی آزاد تسکین دهد. پس هر یک از دو عامل فوق هر زمان دخالت داشته اند در زمینه ای بوده که مرد آزادی کامل در هوسبازی نداشته است.