اشعه ماوراء بنفش در طبیعت

اشعه ماوراء بنفش که از خورشید پخش می شود، به مقدار بسیار کمی برای زندگی انسان و حیوان و نبات، ضروری است که اگر هیچ نباشد، همه خواهند مرد و اگر مقدارش افزوده گردد، سوزاننده خواهد بود. این مطلب در علوم طبیعی ثابت شده است. اشعه ماوراء بنفشی که خورشید به سوی زمین می فرستند، به طوری که دانشوران تشخیص داده اند، مقدار آن به حدی است که اگر به زمین برسد همه زندگان روی زمین را می سوزاند. پس چرا ما زنده هستیم؟ و نسوخته ایم؟
او مقداری گاز ازن در هوا آفریده که در طبقات بالای هوا قرار دارد. این گاز، مقدار مهمی از این اشعه را جذب می کند و بقیه آن که به مقدار نیاز زمینیان است، به زمین می رسد. این مقدار هیچ گونه خطری ندارد، بلکه برای بقای حیات ضروری است. آیا گاز ازن، می داند که چه مقدار از این اشعه را ببلعد، نه بیشتر و نه کمتر؟ در طی هزاران سال، با این همه تحولات جوی، چگونه تغییری در این فعل و انفعالات رخ نداده است؟ کدام تشخیص در این سالیان دراز، شب و روز، دقیقه دقیقه، این کار را کنترل می کند؟