گشایش قبر مومن بر اثر نور معنوی وی

از امام صادق (ع) که: چون مؤمن را در میان قبر میگذارند و دو فرشته فتان نکیر و منکر از رب او و دین او و پیغمبر او سؤال می کنند و مؤمن در جواب پاسخ صحیح میدهد به آنها؛ «فیفسحان له فی قبره مد بصره؛ یعنی برای آن مؤمن به اندازه ای که بینائی چشمش کشش دارد قبر او را می گشایند و وسعت میدهند». البته این وسعت و گشایش، گشایش خارجی نیست کما آنکه قبر، قبر خارجی نیست بلکه مراد از قبر، عالم برزخ مؤمن و مراد از گشایش، اتساع و گشادی معنوی مثالی است و این گشایش تابع مستقیمی است از مقدار شعاع نور چشم مؤمن تا هر جا که چشمش ببیند قبرش را وسیع می کنند، البته مقدار شعاع نور چشم معنوی اصحاب یمین و ابرار و مقربین و مخلصین تفاوت دارد.
شعاع نور چشم هر فرد از این اصناف با فرد دیگر حسب اختلاف عمل و درجه ورع تفاوت دارد. شعاع نور چشم اصحاب یمین مراتب عالم نفس و سعه وجودی آن است که آسمانها و زمین را احاطه کرده است، و شعاع نور چشم مقربین از اینها گذشته و از اسماء حسنای الهی بهره میگیرد و شعاع نور چشم مخلصین و لواداران مقام حمد و صاحبان شفاعت کبری که مقام محمود است، از اسماء و صفات الهیه میگذرد و منتهی به ذات مقدس حی قیوم میگردد و فانی در ذات او میشود، اینجا دیگر قرب و بعد برداشته میشود و جهات از بین میرود و کسی جز ذات حضرت ربوبی از این وسعت و گشادی خبر ندارد و نمی تواند این سعه را بفهمد و ادراک کند.