چرا زمین متلاشی نمی شود؟

چند عامل اساسی برای متلاشی شدن کره زمین موجود است: آب دریاها در تابستان بخار میشود. به بالا می رود. در زمستان، بصورت برف و باران، باز می گردد و در مخزنهای طبیعی جمع می شود. در دل تپه ها اندوخته میگردد. برفها در قله کوهستانها انباشته میشود. در تابستان و بهار، آب شده، جریان پیدا می کند. قسمتی از آن به زمین فرو می رود. پاره ای از مخازن زیرزمینی برای گنجایش آبهای اندوخته تنگ می باشد. آب زمین را می شکافد به شکل چشمه بیرون می آید. بخشی از آبهای زیرزمینی در اثر حرارت داغ میشود، بخار میشود و خطر انفجار پیدا میکند. زمین ساعتی 180 هزار کیلومتر، فضا را به گرد خورشید می پیماید و ساعتی 1680 کیلومتر، مانند فرفره به گرد خود می چرخد. و به طور کلی، کره زمین مانند مهره ای است که چهارده حرکت گوناگون دارد که مؤثرترین عامل اضطراب و تلاش وی می باشند. گاز و دمه هائی که در درون زمین، متراکم شده، به شدت به آن فشار می آورند ولی کره زمین هزاران سال است که با همه این عوامل تخریب مبارزه کرده و همچنان سرپا ایستاده است. چرا؟
سازنده زمین، هنگامی که زمین را میساخت همه آنرا یکجور قرار نداد. قسمتی از آن را خاره و سخت قرار داد و آنها را مانند شبکه در عمق زمین به هم متصل کرد و ما آنها را کوه مینامیم. ریشه های کوهها، در اعماق زمین فرو رفته مانند اسکلت انسان استخوان بندی زمین را تشکیل می دهند و از هم پاشیدن کره زمین جلوگیری می کنند. پس کوهها بزرگترین خدمت را به موجودات زنده روی زمین انجام می دهند چه اگر این کوهها نمی بودند زنده ای در زمین نمی ماند. آیا جلوگیری از نابودی موجودات زنده، از هزاران ناحیه، نشانه قدرت بی پایان و دانش بی پایان و حکمت بی پایان او نمی باشد؟
کوهستانها در تعدیل حرکات زمین، نیز تأثیر دارند و آنها مانند لنگری هستند برای کشتی زمین، در اقیانوس بیکران فضا. کوهستانها دیواری هستند که از بادهای سرد اقیانوس منجمد شمالی جلوگیری می کنند و یا از شدت آنها می کاهند. چنانچه در کویرها در اثر نبودن کوه، به نمونه ای از طوفانهای موحش و ویران کننده برمیخوریم. کوهها در برابر گذشتن ابرها، سدی هستند، تا آبهای آنها را در مخازن خود بریزند و نگهداری کنند و رودها را تشکیل دهند. اگر کوهی نبود، آب ابرها به هدر میرفت. آن وقت تکلیف زنده ها چه می شد؟! کوهها از درجات حرارت می کاهند و صولت گرما را می شکنند و نقاط ییلاقی و خوش آب و هوا ایجاد می کنند و کوهها در کشور گرم حبشه، و سرزمین هند مناطق سردسیری ایجاد کرده اند. کوهها در شکم خود، معادنی قیمتی میپرورانند و برای ازدیاد ثروت بشر و آسایش وی عامل اساسی هستند. آیا باز هم میتوان گفت که این جهان خداوندی دانا، توانا و حکیم ندارد؟!