نتیجه عدم تزکیه نفس از دیدگاه قرآن

در قرآن از اینکه کارهای ناشایست انسان، روح او را تیره و کدر می کند و کشش ها و گرایشهای پاک را از انسان می گیرد، بارها سخن رفته است. از زبان مؤمنین می گوید: «ربنا لاتزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا؛ پروردگارا قلبهای ما را بعد از اینکه هدایت کردی از راه حق منحرف نکن» (آل عمران/ 8). و یا در وصف بدکاران می گوید: «کلا بل ران علی قلوبهم ما کانوا یکسبون؛ چنین نیست بلکه ظلمت ظلم و بدکاریهایشان بر دلهای آنها غلبه کرد» (مطففین/ 14). «فلما زاغوا ازاغ الله قلوبهم؛ چون از حق روی گردانیدند خدا هم دلهایشان را از اقبال به حق بگردانید» (صف/ 5).
و یا از قفل زده شدن و مهر خوردن بر دلها و قسی شدن (سخت شدن) قلبها سخن می گوید: «ختم الله علی قلوبهم و علی سمعهم و علی ابصارهم غشاوة؛ خداوند بر دلها و گوشهای آنها مهر نهاده و بر دیده هایشان پرده افکند» (بقره/ 7). «و جعلنا علی قلوبهم اکنة ان یفقهوه؛ بر دلهایشان پرده نهاده ایم که فهم نتوانند کنند» (انعام/ 25). «کذلک یطبع الله علی قلوب الکافرین؛ این چنین خداوند دلهای کافران را مهر خواهد کرد» (اعراف/ 101). «فقست قلوبهم و کثیر منهم فاسقون؛ پس دلهایشان رنگ قساوت (سخت دلی) گرفت و بسیار فاسق و نابکار شدند» (حدید/ 16).