مراغه

مراغه یکی از شهرهای قدیمی ایران است. این شهر در شمال غربی ایران و در استان آذربایجان شرقی قرار گرفته است. دین مردم این شهر مسلمان و مذهب آنها شیعه جعفری است و مراسمات مذهبی پرشوری در ایام ماه محرم و ماه رمضان برپا می کنند مردم این شهر به زبان ترکی صحبت می کنند، نام مراغه در اصل ماراوا و مراوا و ماداوا بوده که جایگاه مادها معنی می دهد. مراغه تاریخ پرافت و خیزی داشته است و از شهرهای مهم شمال غربی ایران به شمار می رود. آثار باستانی مراغه بسیار است که رصدخانه خواجه نصیر طوسی از مهم ترین آنهاست.
از آثار بسیار کهن در مراغه مهرابه مراغه است. مهرابه ها نیایش گاه های مهرپرستان بودند. مهرپرستی، دینی ایرانی بوده که پرستش خورشید از اجزای اصلی آن به شمار می رفته است. این دین از ایران به اروپای غربی هم رخنه کرده بود. این شهر جمعیتی بالغ بر۳۰۰٬۰۰۰ نفر را در خود گنجانده است.
مراغه یكی از قدیمی ترین شهرهای ایران و دومین شهر بزرگ استان آذربایجان شرقی (تبریز) می باشد كه در كنار رودخانه زیبای صافی و در مشرق دریاچه ارومیه و بر دامنه جنوبی كوه سهند قرار گرفته است. نام قدیمی مراغه را (مراوا یا ماراوا) ذكر كرده اند و بر همین اساس قدمت شهر مراغه به دوره ماد بر می گردد. موقعیت منطقه ای مراغه طوری است كه از شمال به شهر تبریز و ارتفاعات كوههای سهند و از شرق به شهرستان هشترود و از سمت مغرب به دریاچه ارومیه و از جنوب به شهرستان میاندوآب محدود است.

فاصله مراغه، تبریز از طریق جاده آسفالته 130 کیلومتر است اختلاف ساعت این شهر با تهران 21 دقیقه و 30 ثانیه است. این شهر علاوه بر جاده آسفالته از طریق خط آهن به تبریز و تهران و از طریق خطوط هوایی به تهران متصل می شود. بطور كلی مراغه از دو ناحیه كوهستانی و جلگه ای تشكیل یافته و از لحاظ آب و هوا معتدل (متمایل به سردی) و نسبتا مرطوب است. مراغه یكی از مراكز مهم تهیه و صدور خشكبار محسوب می شود. و از چشمه های معدنی معروف اطراف شهر مراغه می توان به:
شورسو، گشایش، ایستی بلاغ، قره پالچیق و ساری سو اشاره كرد. و از بناهای تاریخی و قدیمی آن: گنبد كبود، گنبد مدور، گنبد غفاریه را می توان نام برد.
اوج شهرت نام مراغه به عهد هلاكوخان می رسد. در دوره هلاكوخان و در زمانی كه مراغه به عنوان پایتخت برگزیده شده بود با تقاضا و تشویق دانشمند بزرگ ایرانی خواجه نصیر الدین طوسی معتبرترین مركز علمی جهان یعنی رصدخانه مراغه در یكی از تپه های شمال غربی مراغه احداث گردید كه قبل از ویرانی یكی از بزرگترین مراكز پژوهشی و نجومی زمان خود در جهان بود. و هم اكنون گنبدی بلند جهت پوشش بقایای برج مركزی رصدخانه بر روی آن احداث گردیده كه به عنوان نمایشگاه، از آلات و وسایل نجومی آن دوره نیز در آن استفاده خواهد شد. مراغه مدتی در زمان حکومت مغول ها پایتخت ایران بوده است و دانشمند نامی و بزرگ جهان خواجه نصیرالدین طوسی در آن زمان اقدام به راه اندازی بزرگ ترین رصدخانه و کتابخانه نجوم در جهان، در این شهر نموده است و اکنون نیز این مکان در کوه رصد مراغه موجود است.
مراغه که اکنون دارای پتانسیل های بسیار قوی از لحاظ گردشگری و صنعتی و فرهنگی است تبدیل به یکی از بهترین و برجسته ترین شهرهای مهم استان شده و ایجاد دانشگاه های متعدد و مراکز تحقیقاتی و شهرک های صنعتی و علمی و همچنین دهکده توریستی و ... مراغه را تبدیل به شهری زیبا نموده است. از جمله مکانهای دیدنی مراغه می توان به غار کبوتر در مراغه اشاره کرد که این غار دارای ۵ چاه بسیار عمیق است که تا کنون هیچ کس نتوانسته به انتهای این غارها دسترسی پیدا کند. حکایت های مختلفی در اینباره موجود است.
قبر مادر هلاکوخان و گنبد سرخ مراغه و تکیه ها و مساجد بسیار قدیمی مراغه را به شهری توریستی تبدیل نموده است.
پل آجری روستای مردق كه در عصر قاجار بر روی رودخانه مردق چای ساخته شده یكی دیگر از آثار مهم این شهرستان می باشد. طهماسب حنفی از بزرگترین دانشمندان این شهرستان بوده كه با كمك دانشمند بزرگ و شهرساز خانم ژاكلین بوژوگارنیه هرم سه گوش را برای جمعیت شاغل در شهر مراغه و روستای خرمازرد تهیه كرده است.