مردی که در جریان نهضت حسین بن علی (ع) (امام سوم شیعیان)، به عنوان قاصد، نامه هایی را از شهر کوفه و مکه، برای امام (ع) رد و بدل کرد. سال 60 هجری قمری، مردم شهر کوفه از مخالفت حسین بن علی (ع) در بیعت با "یزیدبن معاویه" حاکم وقت، آگاه شده و از آمادگی آن حضرت برای مبارزه با فساد و ظلم و ستم مطلع گشتند. از این رو، نامه ها و پیک های فردی و طومارهای فراوانی به وسیله قاصدانی به خدمت آن حضرت فرستادند. هانی بن هانی، آخرین نامه را به همراهی "سعید بن عبدالله حنفی" از کوفه به مکه برای حسین بن علی (ع) برد. متن نامه چنین بود: «بسم الله الرحمن الرحیم (به حسین بن علی، از شیعیان و فدویان او در میان مسلمانان و مؤمنان) اما بعد! بشتابید و به زودی خود را به دوستان و هواخواهان خود برسان، که همه در انتظار شمایند و به غیر تو نظر به کسی ندارند (یعنی به کسی جز شما رأی نمی دهند)، شتاب کنید، شتاب کنید. والسلام.»
هانی نامه را به مکه خدمت امام (ع) رساند و درباره حضور مردم و حتی بزرگان و آمادگی آنها مطالبی گفت که این مطالب تأیید و تأکیدی بر محتوای نامه ها شد. حسین بن علی (ع) در پاسخ نامه ها که به گفته مورخان تا 12000 نامه رسید، چنین مرقوم نمود: «بسم الله الرحمن الرحیم. از حسین بن علی (ع) به بزرگان و اهل ایمان شهر کوفه. اما بعد! آخرین نامه شما توسط فرستادگان شما (هانی و سعید) به دست من رسید بعد از اینکه نامه های بیشماری از شما به من رسیده بود، آنچه را گفتید و حکایت کردید، من فهمیدم و پی بردم که اساس درخواست و مطلب شما اینست که: ما امام و پیشوایی نداریم. بشتاب و به سوی ما حرکت کن تا خداوند به وسیله تو، ما را به سوی حق هدایت کند.»
جمله معروف امام درباره (وظیفه پیشوا) آمده است.