سوید ابن عمرو خثعمی (سُوَیْدِ ابنِ عمرو خَثْعُمی)

آخرین شهید کربلا
پیرمردی بسیار نمازگزار، شجاع و کارآزموده جنگ بود. از اشراف و بزرگان بود. پدرش عمرو ابن ابی المطاع الخثعمی انماری است، از این رو او به سوید ابن مطاع هم معروف است. خثعمی منسوب به خثعم بن ارٰاش بود، قبیله ای از اعراب قحطانی که اصالتا یمنی بودند. اینکه سوید کجا و کی به امام حسین (ع) پیوسته در تاریخ ذکر نشده است. سوید و بشربن عمرو حضرمی از اصحابی بودند که تا قبل از شهادت جوانان بنی هاشم زنده مانده بودند. وی از بامداد روز عاشورا همچون شیری غران، به لشگر عمر سعد حمله می کرد و بسیاری از آنها را کشت تا تمام بدنش پر از زخم و جراحت شد و بیهوش بر زمین افتاد و چون حرکت نمی کرد و ناتوان شده بود، دشمن فکر کرد کشته شده است ولی او که هنوز رمقی در بدن داشت، کمی به هوش آمد و در همان حال شنید که کوفیان به همدیگر مژده می دهند و شادی کنان می گویند که «حسین کشته شد!» و شنید که خاندان امام حسین (ع) فغان و فریاد می کردند؛ از این رو با زحمت زیاد بلند شد و با آخرین رمق خود شروع به جنگ کرد. سربازان عمر سعد شمشیر او را برده بودند ولی او خنجرش را که در چکمه خود مخفی کرده بود، بیرون آورد و مدتی با آنها جنگید تا سرانجام دو نفر به نام عروة بن بطان ثعلبی یا تغلبی و زیدبن رقاد الجنبی (جهنی) شهیدش کردند لذا او آخرین نفر از اصحاب امام حسین (ع) است که بعد از شهادت خود امام (ع) به شهادت نائل شد.
توضیح: نام قاتلان او به گونه دیگری چون "عروة بن بکار تغلبی" و "زیدبن ورقاء جهنی" نیز ذکر شده است.