عمار ابن حسان الطائی یا‌ طالی

از پدر تا نوادگان او؛ در خدمت امامان معصوم علیهم السلام
از شیعیان شجاع و معروف کوفه بود. نام کامل او عمار بن حسان بن شریح بن سعد بن حارثه طایی بود. در کتب رجالی، اسمش را عامر هم گفته اند. وی از دوستان مخلص اهل بیت پیغمبر اسلام بود و خاندانی جلیل القدر و بسیار شریف داشت. پدرش، حسان طائی، از اصحاب علی بن ابیطالب (ع) بود که در جنگ های جمل و صفین در رکاب امام علی (ع)، رشادت های زیادی از خودش نشان داده بود و در همان صفین شهید شده بود. یکی از نوادگان او عبدالله بن احمد بن عامر است که امام هادی (ع) را ملاقات کرده و کنیه اش ابوالقاسم است و صاحب تألیفاتی است، از جمله کتاب قضایای امیرالمؤمنین (ع)، که آن را از پدرش، احمد بن عامر، نقل کرده و گفته که «پدرم سال 157 هـ.ق متولد شد و امام رضا (ع) را ملاقات کرده و مؤذن آن امام و امام هادی (ع) بوده». در جریان قیام حسینی، عمار بن حسان در مکه به امام حسین (ع) پیوست و از آنجا تا کربلا در رکاب امام ماند و مصاحب آن حضرت بود. روز عاشورا در اولین یورش همه جانبه ی لشگر عمر سعد که قبل از ظهر بود، از امام اجازه گرفت و به میدان جنگ رفت و آنقدر جنگید تا به شهادت رسید.

توضیحات: نامش به صورت دیگر چون عمار بن حسان بن شریح الطالی و عماد بن حسان نیز آمده است.