نصر ابن ابی نیزر

مدافعی از حبشه
نصر از خدمتگزاران اهل بیت پیامبر اسلام بود. اصالت حبشی داشت و پدرش، ابی نیزر، از شاهزادگان غیرعرب، از نوادگان نجاشی، پادشاه حبشه در زمان پیامبر بود که از دوران کودکی به اسلام رغبت داشت و به دست پیامبر مسلمان شد و تحت تربیت رسول خدا قرار گرفت و برخی می نویسند در خانه ی رسول خدا بزرگ شد. بنابه روایت برخی مورخین، بعد از اینکه نجاشی از دنیا رفت، مردم حبشه نزدش آمدند تا او را که تنها بازمانده ی پسر، از خاندان نجاشی بود، برای پادشاهی به حبشه ببرند ولی ابی نیزر گفت: «یک ساعت در خانه ی رسول الله بودن برایم بهتر از یک عمر پادشاهی کردن بر شما و بر حبشه است». او بعد از وفات رسول الله، به خدمت امیرالمؤمنین (ع) درآمد. امام این ملک زاده را از گماشتگان مخصوص خود قرار داد و به کار نخلستان هایش مشغول کرد و در واقع غلام و کارگزار امام علی (ع) شد. بعد او نصر نیز همانند پدرش از تربیت شدگان به دست امام علی بود که بعدا به خدمت امام حسن و سپس حسین بن علی علیهماالسلام درآمد و همیشه با او بود. نصر بسیار شجاع بود و در ماجرای قیام حسینی از مدینه همراه و ملازم امام حسین (ع) تا مکه آمد و آنگاه کاروان امام راهی کربلا شد. صبح روز عاشورا، نصر در اولین یورش همه جانبه ی لشگر عمر سعد در کنار سعد، غلام دیگر امام علی (ع) به نبرد پرداخت. دشمن اسب او را پی کرد. پس از آنکه اسبش از پای در آمد خودش با پای پیاده آن قدر جنگ کرد تا در همین حمله به شهادت رسید.