زباله

زباله نام یکی از منزلگاه های کاروان حسین بن علی (ع)، حد فاصل راه مکه تا کوفه (عراق)، زباله به معنای محلی است که آب را در خود نگه می دارد (محل پر از آب)، اینجا روستایی بود آباد و طوایفی از قبیله بنی اسد در آن ساکن بودند. این مکان جایی است که "ایاس بن عثل طایی" مردی از بنی مالک که اولین فرستاده ای بود که از طرف محمد اشعث و به دستور عبیدالله بن زیاد به ملاقات حسین بن علی آمد و نامه ای به او داد که آن حاوی سفارشات مسلم بن عقیل در موقع شهادت بود و چون حسین (ع) نامه را خواند، صحت خبر قتل "مسلم" و "هانی" که قبلا شنیده بود بر او معلوم و سخت ناگوار آمد و اینجا بود که آن قاصد، خبر قتل "قیس بن مسهر صیداوی" و بقولی "عبدالله بن یقطر" را به آن حضرت داد و امام گریست و فرمود: «اللهم اجعل لنا ولشیعتنا عندک منزلا کریما و اجمع بیننا و بینهم فی مستقر رحمتک انک علی کل شیء قدیر؛ ای پروردگار من، از برای ما و شیعیان ما در نزد تو منزلت و مکانتی است، ما را با ایشان در رحمت خود مستقر فرما، بدرستیکه تو بر هر چیز توانایی» آنگاه نامه ای بیرون آورد که یکی از طرفدارانش از کوفه برای آن حضرت فرستاده بود و چنین گفت: بسم الله الرحمن الرحیم، اما بعد خبری به ما رسیده جانسوز و دلخراش که مسلم بن عقیل و هانی بن عروه و قیس بن مسهر صیداوی کشته شدند و شیعیان دست از یاری ما برداشته اند و همین جا بود که بیعت خودش را از دیگران برداشت و فرمود: اینک هر کس از شما می خواهد در برگشتن آزاد است و تعهدی ندارد و از ما حقی بر گردنش نیست سپس اکثر مردم متفرق شد و از راست و چپ رفتند و تنها همان ها که از مدینه همراه بودند و کمی دیگر از مردم که در بین راه ملحق شده بودند، بماندند و چون سحر شد به دستور امام (ع) یاران آب برداشته و به طرف عراق راه افتادند.