خطرات و زیانهای کمرویی برای کودکان

کمروئی برای کودک و بزرگسال زیانها و عوارضی دارد که ذکر و بررسی آنها از همه جوانب میسر نیست. آنچه با رعایت اختصار قابل ذکر است بشرح زیر می باشد:

1- از نظر زیستی: کمروئی با اینکه یک مساله درونی یا عاطفی است عوارضی برای جنبه های زیستی فرد دارد از جمله: انقباض در زبان، احساس حفره در معده، ناراحتی در تنفس، انقباض در عضلات، حتی احساس خستگی ناشی از غلبه هراس، عدم به کار انداختن کامل چشم و گوش و دیگر اعضای آن، به گونه ای که او حتی خوب نمی بیند، خوب نمی شنود، حرکات بیجا و.... قابل ذکر است. در کل اگر شرم و اندوه به درجه بالائی برسد آدمی را چون موریانه ای می خورد و زار و نزارش می کند و خسته و درمانده اش می سازد. لرزش بدن، ضربان شدید قلب منجر به سکته، لکنت زبان، گاهی هم فلج شدن عضلات، عدم جریان راحت خون در بدن و حتی سرخ شدن چهره اثرات نامطلوبی بر بدن می گذارد و خود از دیگر عوارض آن است.

2-  از نظر روانی: کمروئی دارای زیانها و آثار و عوارض روانی است به گونه ای که در حین کمروئی، شعور خوب کار نمی کند، عملیات مربوط به هوش و عقل تحت الشعاع قرار می گیرد، حافظه کند و مسائل مربوط به حفظ مختل می شود. همچنین اعتماد به نفس از میان می رود. اینان اغلب در معرض تنهائی و انزوا، خودبینی و درونگرائی قرار می گیرند. با خود حرف می زنند، تلاش و فعالیتشان یک جانبه می شود، گاهی اینان خود را مجرم قلمداد می کنند و این بدان خاطر است که نمی توانند شادمانی خود را به خود باز گردانند. خیالباف می شوند و از درک واقع امر بی نصیب می مانند. کمروئی در مواردی افراد را به زندگی درونی می کشاند، ریشه شخصیت را در فرد کشته و او را به وسواس می کشاند. گاهی اینان را وا میدارد که تصور کنند کند ذهنند و برای خود آیه یاس می خوانند که موفق نمی شوند.

3- از نظر عاطفی: فوق العاده خود دوست و خودمدارند، امکان اینکه بتوانند دیگران را هم دوست بدارند کم است. گاهی خودکم بینی و احساس حقارت بر آنان غلبه می کند. از همه چیز بیم و هراس دارند و این امر باعث می شود که خوب نتواند عرض وجود کنند. دلهره و اضطراب بر آنان غلبه می کنند زیرا همه کس و همه جا را برای خود ناامن احساس می کنند. حتی از نگاه کردن به چشم دیگران هراس دارند و جرات رای دادن و اظهار نظر کردن در آنها کشته می شود. در نتیجه چه بسیارند فرصتهائی که از دست می روند بدون اینکه نصیبی برای آنان پدید آید، همچنین حساسیت و زودرنجی باعث می شود که نتوانند با دیگران بجوشند.

4- از نظر فرهنگی: زیانی که از جهت فرهنگی متوجه کودکان کمرو  می شود اندک نیست. راست است که اینان برای والدین و معلم مشکلی ایجاد نمی کنند ولی کمروئیشان باعث می شود که از نظر فکری و فرهنگی از دیگران عقب بمانند. اینان به علت کمروئی قادر به پیشرفت نیستند، مشکلات درسی خود را از دیگران نمی پرسند، شایستگی هایشان تجلی نمی کند، افکار عالی در آنان پرورش نمی یابد، عقاید خویش را مطرح نمی کنند. گفتیم که فکر و هوش شان در اثر کمروئی خوب کار نمی کند و از عهده تشخیص نفع و ضرر خود برنمی آیند. چنان سرگرم کمروئی خویشند که حواسشان و قوه درکشان خوب کار نمی کند.

5- از نظر اجتماعی: افراد کمرو شدیدا وابسته می مانند. اگر حیا زیاد باشد زمینه برای پستی و بی شخصیتی و محرومیت از حقوق حق شان فراهم می گردد و زندگیشان مصیبت بار می گردد. پاره ای از انحرافات به علت کمروئی است مثل تن دادن به استمناء، آمادگی برای پذیرش لغزش جنسی و خود فروشی، میل به همجنس بازی، تدریجا امور اخلاقی در آنان فروکش می کند. عیب و اشکال خود را با کسی در میان نمی گذارند و درباره مشکلشان از کسی نمی پرسند و در همان رکود و جمود باقی می مانند. اصولا عدم جرات و شهامت که سرچشمه لغزشها و انحرافات است زمینه برای استمناء خود و ظلم و شکست فراهم می شود. همه زندگی او سرگرم یافتن راهی برای فرار از مسئولیت، جلب ترحم و محبت، بی تفاوت ماندن، حفظ پرستیژ و ارزش کاذب خود و بدست آوردن حاکمیت خویش است. اینگونه بچه ها نمی توانند در جامعه خود را سر پا نگه دارند، اغلب مورد آزار و استثمار دیگرانند. آسیب پذیرند چون قادر به دفاع از خود نیستند، درباره خود احساس تهدید دارند. قادر نیستند خواسته ناروائی را رد کنند، حرف خود را در جمع بزنند و از شئوون و حیثیت خود دفاع کنند.

6- از نظر اقتصادی: اینان در عرضه حیات اقتصادی در آینده ناگزیر باید تابع باشند و استقلال اقتصادی نداشته باشند. نمی توانند در بین جمع کار کنند. و یا قارد نیستند خود را سر پا نگه داشته و امرو نهی داشته باشند. اینان حتی اگر مسئول اداره یا کارگاهی شوند نمی تواتند موقعیت خود را حفظ کنند و یا از از استعدادها و مواهب طبیعی خود بهره گیرند، تن به کار ندادن و شخصیت و رشد اقتصادی خود را علنی نکردن در زندگی آنهاست، حتی از اقدام به هر کار شانه خالی می کنند.

7- از نظر سیاسی: افراد کمرو برای خود و اجتماع خویش مضرند. اگر عده شان بسیار شود زمینه را برای تشکیل یک جامعه استعمارزده فراهم می کنند زیرا آماده فرمانبرداری و تبعیت اند و با چنین افرادی است که حکومت افراد ناباب رشد می کنند. چه بسیارند افراد کمروئی که مرجع سوء استفاده سودجویان و استثمارگران هستند و در برابر فرمان سیاست بازان تسلیم شده و حتی رای و فکر خود را می فروشند. آزادی و استقلال خود را هیچ انگاشته و مهره عاطلی و باطلی در جامعه می شوند. قادر نیستند رای و نظر خود را ثابت نگه دارند و مردم را از خیر خویش بهره دهند. در جمع کمروئی یک آفت است هم برای خود فرد و هم اجتماع او. نه تنها استعدادهای او نمی شکفد و نیروهایش به هدر می رود، بلکه زحمتی و عامل دردسری هم برای جامعه بحساب می آید. در زندگی فردی و خانوادگی صدمه می خورد بخصوص از این بابت که قادر به ایجاد محبت دو جانبه نیست.