خواص قرائت سوره واقعه

سوره مبارکه «واقعه» دارای خواص ظاهری و معنوی است چنانکه هر کدام از سوره های قرآن چنین است یعنی علاوه بر جهت فضیلت قرآن و توجه به خداوند صاحب قرآن که برای همه سوره هاست، هرکدام آثار و یژه به خود دارند. در تفسیر مجمع البیان مروی است: «کسی که سوره مبارکه واقعه را مکرر بخواند، از غافلین نوشته نمی گردد بلکه نوشته می شود از اهل غفلت نیست.» بدیهی است کسی که سوره ای را که از اول تا آخرش راجع به اوضاع قیامت و راجع به مرگ و بهشت و جهنم است، مکرر  بخواند، دلش بیدار می شود. مگر مرده باشد دلی که بیدار نشود و گرنه از بیماری غفلت نجات می یابد.

نورافشانی و دوستی خداوند

از خواص خواندن این سوره مبارکه این است که هرکس شبهای جمعه این سوره را بخواند، در قیامت چهره اش مانند ماه در شبهای بدر (شب چهارده) می درخشد. همچنین هرکس هر شب پیش از خواب سوره واقعه را بخواند، خدا او را دوست می دارد؛ البته محبت خدا سبب می شود که خلق هم او را دوست بدارند، البته هر صاحبدلی نه هر حیوان دو پایی. مومن همیشه دشمنش زیادتر از دوستش می باشد. صاحبدل، مومن را دوست می دارد چون جای محبت، قلب  است. در حالی که بیشتر مردمان، قلب زنده ندارند، دلشان مرده است و حد ادراکی برای آنها نمانده است. باید مومن باشد تا مومن را دوست بدارد.

نزدیک شدن به علی علیه السلام به خاطر رهایی از غفلت

از جمله خواص قرائت مداوم این سوره شریفه این است که پس از مرگ، از رفقای مولا امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام است، و این بالاترین خاصیت قرائت این سوره است که کارش به جایی برسد که رفیق علی علیه السلام شود. ممکن است برای بعضی موجب استبعاد شود یعنی برایش مشکل باشد این را بپذیرد که به واسطه خواندن مکرر این سوره به چنین مقامی برسد. اگر نتیجه قرائت آن را که در اول عرض کردم  توجه کنید، این استبعاد برطرف می شود. گفتم: عمده  نتیجه آن -که از خود روایات فهمیده می شود- برطرف شدن بیماری غفلت است. در این نکته دقت کنید؛ اگر غفلت  از بین رفت، دیگر گناهی از شخص سر نمی زند و همیشه  اقبال به آخرت دارد. در همین دنیا پاک می شود به قسمی که از هنگام مرگ، قابلیت مصاحبت و همنشینی با علی علیه السلام را داراست بنابراین سعی کنیم بر این سوره شریفه مداومت داشته باشیم به شرطی که با  تدبر در معانی اش آن را بخوانیم تا «ام الامراض» - که غفلت است- از ما کم شود یا از بین برود.

برطرف شدن تهیدستی

عمده اهمیت قرائت سوره آثار معنوی آن است و عاقل دنبال آن می رود، آنگاه آثار ظاهری هم در پس آن می آید. به عبارت دیگر، کسی گندم نمی کارد به قصد اینکه کاه برداشت کند بلکه بذر را به منظور گندم کشت می کند، کاه هم برداشت می نماید. خواص دنیوی، به تبع آثار آخرتی نصیب می گردد. از جمله آثار ظاهری و دنیوی مداومت بر خواندن این سوره مبارکه، «برطرف شدن تهیدستی» است. علاوه بر روایاتی که در این زمینه رسیده، مکرر تجربه هم شده است کسانی که هر شب این سوره مبارکه را می خوانند، تا آخر عمر نیازمند نمی گردند. برای تبرک، به حدیث شریفی که در این باره در کتاب مجمع البیان از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم نقل کرده است، اکتفا می نماییم: عبدالله ابن مسعود، از یاران بزرگوار پیغمبر اکرم (ص)، از اثر ضربات لگد عثمان به پهلویش، در سن شصت و چند سالگی در بستر مرگ افتاد. عثمان برای حفظ ظاهر، برای عیادتش آمد و پرسش و پاسخهایی دارد که جالب توجه است. عثمان گفت: «ای پسر مسعود! دردت چیست؟» ابن مسعود بدون معطلی پاسخ داد: «درد من، گناهانم است.» راستی که درد اصلی همان است و گرنه این دردهای بدنی برطرف می شود. خود بدن از بین می رود چه رسد به عوارض آن. تا وقتی که زنده است گرفتار بدن است، اگر یک نوع گرفتاری برطرف شود، نوع دیگری پیش می آید تا وقتی که از این بدن خلاص گردد؛ اما آن دردی که اگر با خود بردی علاج شدنش خیلی معطلی و زحمت دارد، آن «گناه است. عثمان گفت: «چه اشتها داری؟» خیال می کرد ابن مسعود از او چیز دنیوی می طلبد و او هم با انجام آن کمی از خجالتش را جبران می کند. ابن مسعود پاسخ داد: «رحمة ربی»؛ آرزویم این است که  پروردگارم به من رحمت فرماید (اگر خدا رحمت کرد، همه چیز هست)». عثمان گفت: «افلا ادعولک طبیبا»؛ آیا می خواهی برایت طبیب بیاورم؟» پاسخ داد: «الطبیب امرضنی؛ طبیب مرا بیمار کرده است.» «یا طبیب من لا طبیب له»؛ چون ابن مسعود متوجه بود که مردنی است. کسی دست به دامن طبیب می شود که امیدی به خوب شدن داشته باشد. ضمنا متوجه باشید که عثمان او را از حقوق بیت المال محروم کرده بود و مدتها بود که درهمی دریافت نمی کرد با این که کمال نیاز را داشت. حالا که عثمان آمده می بیند ابن مسعود در حال رفتن است، می خواهد با سخنانی، جبران ضربات تازیانه ها و لگدها را بنماید. گفت: «آیا می خواهی آنچه از تو بازداشتم به تو برگردانم؟!» ابن مسعود فرمود: «آن وقت که به کارم می خورد، ندادی حالا که می خواهم بمیرم به دردم نمی خورد که بدهی.» عثمان گفت: «آن را برای دخترهایت معین کنم؟» ابن مسعود (مرد فهمیده و صحابی آگاهی است، فریب نمی خورد بگوید پس حالا کاری برای دخترهایم بکن و به این ظالم که برای حق کشی آمده پاسخ مثبت دهد) با جواب دندان شکنی او را ساکت کرد. فرمود: «دختران من بی نیازند. احتیاج به حقوق  و مستمری تو ندارند. من به آنها گفته ام هر شب سوره واقعه را بخوانند؛ چون از حبیبم محمد صلی الله علیه و آله وسلم شنیدم که فرمود: هرکس سوره واقعه را در شب بخواند، تا آخر عمر، فقر و فلاکت به او راه نیابد.»