سرگذشت حضرت یوئیل علیه السلام

یوئیل (در عبری:יואל‎ به معنی «یهوه خداست») پسر فتوئیل دومین پیامبر از دوازده پیامبر کوچک و نویسنده کتاب یوئیل بود. او در یهودیه زندگی می کرده و در مورد داوری یهودیان پیش بینی کرده است. او را معاصر اشعیا و عاموس در دوران سلطنت عزیا دانسته اند. کتاب یوئیل دنباله کتاب عاموس، میکاه، صفنیا، ارمیا و حزقیال است. یوئیل مردم کشور جنوبى (یهودا) را انذار مى دهد و به آنها مى گوید، خدا بر آنان به خاطر گناهانشان بلا نازل مى کند. او مردم را از روز داورى مى ترساند و از آنها مى خواهد که توبه کنند. یوئیل بلای هجوم ملخ ها و خشکسالی یهودیه را پیش بینی کرد. یوئیل پیران و جوانان، میگساران، باغبانان و کاهنان را به توبه فراخواند و تنبیه بنی اسرائیل را نزدیک دانست. یوئیل در یهودیه مرد، مکان قبر او معلوم نیست. مسیحیان او را پیامبر و قدیس می دانند. در کلیسای انجیلی ارمنستان، روز بزرگداشت او ۳۱ ژوئن؛ و در کلیسای ارتدوکس شرقی، روز بزرگداشت او ۱۹ اکتبر است.

کتاب یوئیل نبی
یوئیل این کتاب را برای مردم یهود که در قلمرو جنوبی اسرائیل سکونت داشتند، می نویسد. او پیشگوئی می کند که خداوند بلای وحشتناکی خواهد فرستاد تا مردم یهودا را تنبیه کند. این بلا هجوم ملخ به سرزمین یهودا خواهد بود. ملخ تمام مزارع را نابود خواهد کرد، زیرا مردم یهودا نسبت به خدا وفادار نبوده اند. کتاب نگاهی به آینده می اندازد و از روز داوری سخن می گوید. تا پیش از رسیدن آن روز، فرصت هست تا مردم به سوی خداوند بازگشت کنند. یوئیل هجوم ملخ را به طور نمادی به کار می گیرد تا یورش سپاه دشمن را خبر دهد. مشهورترین بخش کتاب یوئیل در فصل دوم یافت می شود. این همان بخشی است که پطرس در روز پنطیکاست از آن نقل قول می کند.
روح خود را بر همه مردم خواهد ریخت! پسران و دختران شما نبوت خواهند کرد. پیران شما خوابها و جوانان شما رویاها خواهند دید. کتاب یوئیل از ۳ جزء و ۷۳ باب تشکیل شده است.
متن این کتاب اینگونه آغاز می شود: کلام خداوند که بر یوئیل بن فتوئیل نازل شد. ای مشایخ این را بشنوید! و ای جمیع ساکنان زمین این را گوش گیرید! آیا مثل این در ایام شما یا در ایام پدران شما واقع شده است؟ شما از این به پسران خود و پسران شما به پسران خویش و پسران ایشان به طبقه بعد خبر بدهید. آنچه از سن باقی ماند، ملخ می خورد و آنچه از ملخ باقی ماند، لنبه می خورد و آنچه از لنبه باقی ماند، سوس می خورد. ای مستان بیدار شده، گریه کنید و ای همه میگساران به جهت عصیر انگور ولوله نمایید زیرا که از دهان شما منقطع شده است. زیرا که امتی قوی و بی شمار به زمین من هجوم می آورند. دندانهای ایشان دندانهای شیر است و اضراس ایشان اضراس هژبر است. تاکستان مرا ویران و انجیرهای مرا خراب کرده و پوست آنها را بالکل کنده، بیرون انداخته اند و شاخه های آنها سفید شده است. مثل دختری که برای شوهر جوانی خود پلاس می پوشد، ماتم بگیر.
هدیه آردی و هدیه ریختنی از خانه خداوند منقطع شده است. کاهنانی که خدام خداوند هستند ماتم می گیرند. صحرا خشک شده و زمین ماتم می گیرد زیرا گندم تلف شده و شیره خشک گردیده و روغن ضایع شده است.
ای فلاحان خجل شوید، و ای باغبانان ولوله نمایید، به جهت گندم و جو زیرا محصول زمین تلف شده است. موها خشک و انجیرها ضایع شده؛ انار و خرما و سیب و همه درختان صحرا خشک گردیده، زیرا خوشی از بنی آدم رفع شده است. ای کاهنان پلاس در بر کرده، نوحه گری نمایید و ای خادمان مذبح ولوله کنید و ای خادمان خدای من داخل شده، در پلاس شب را به سر برید، زیرا که هدیه آردی و هدیه ریختنی از خانه خدای شما باز داشته شده است. روزه را تعیین نمایید و محفل مقدس را ندا کنید! مشایخ و تمامی ساکنان زمین را به خانه یهوه خدای خود جمع نموده، نزد خداوند تضرع نمایید. وای بر آن روز زیرا روز خداوند نزدیک است و مثل هلاکتی از قادر مطلق می آید. آیا مأکولات در نظر ما منقطع نشد و سرور و شادمانی از خانه خدای ما؟ دانه ها زیر کلوخها پوسید.
مخزنها ویران و انبارها خراب شد زیرا گندم تلف گردید. بهایم چقدر ناله می کنند و رمه های گاوان شوریده احوالند، چونکه مرتعی ندارند و گله های گوسفند نیز تلف شده اند. ای خداوند نزد تو تضرع می نمایم زیرا که آتش مرتع های صحرا را سوزانیده و شعله همه درختان صحرا را افروخته است. بهایم صحرا به سوی تو صیحه می زنند زیرا که جویهای آب خشک شده و آتش مرتعهای صحرا را سوزانیده است.در صهیون کرنا بنوازید و در کوه مقدس من صدا بلند کنید! تمامی ساکنان زمین بلرزند زیرا روز خداوند می آید و نزدی ک است. روز تاریکی و ظلمت، روز ابرها و ظلمت غلیظ مثل فجر منبسط بر کوهها! امتی عظیم و قوی که مانند آن از ازل نبوده و بعد از این تا سالها و دهرهای بسیار نخواهد بود. پیش روی ایشان آتش می سوزاند و در عقب ایشان شعله ملتهب می گردد. پیش روی ایشان، زمین مثل باغ عدن و در عقب ایشان، بیابان بایر است و نیز از ایشان احدی رهایی نمی یابد.
منظر ایشان مثل منظر اسبان است و مانند اسب سواران می تازند. مثل صدای ارابه ها بر قله کوهها جست و خیز می کنند؛ مثل صدای شعله آتش که کاه را می سوزاند؛ مانند امت عظیمی که برای جنگ صف بسته باشند. از حضور ایشان قوم ها می لرزند. تمامی رویها رنگ پریده می شود. مثل جباران می دوند، مثل مردان جنگی بر حصارها برمی آیند و هر کدام به راه خود می آیند و طریقهای خود را تبدیل نمی کنند. بر یکدیگر ازدحام نمی کنند، زیرا هرکس به راه خود میخرامد. از میان حربه ها هجوم می آورند و صف های خود را نمی شکنند. بر شهر می جهند، به روی حصارها می دوند، به خانه ها برمی آیند. مثل دزدان از پنجره ها داخل می شوند. از حضور ایشان زمین متزلزل و آسمانها مرتعش می شود؛ آفتاب و ماه سیاه می شوند و ستارگان نور خویش را باز می دارند. و خداوند آواز خود را پیش لشکر خویش بلند می کند، زیرا اردوی او بسیار عظیم است و آنکه سخن خود را به جا می آورد، قدیر است. زیرا روز خداوند عظیم و بی نهایت مهیب است و کیست که طاقت آن را داشته باشد. ولکن الآن خداوند می گوید با تمامی دل و با روزه و گریه و ماتم به سوی من بازگشت نمایید. و دل خود را چاک کنید نه رخت خویش را، و به یهوه خدای خود بازگشت نمایید زیرا که او رئوف و رحیم است و دیرخشم و کثیر احسان و از بلا پشیمان می شود. که می داند که شاید برگردد و پشیمان شود و در عقب خود برکتی واگذارد، یعنی هدیه آردی و هدیه ریختنی برای یهوه خدای شما.
در صهیون کرنا بنوازید و روزه را تعیین کرده، محفل مقدس را ندا کنید. قوم را جمع کنید، جماعت را تقدیس نمایید، پیران و کودکان و شیرخوارگان را فراهم آورید. داماد از حجره خود و عروس از حجله خویش بیرون آیند. کاهنانی که خدام خداوند هستند در میان رواق و مذبح گریه کنند و بگویند: ای خداوند بر قوم خویش شفقت فرما و میراث خویش را به عار مسپار، مبادا امت ها بر ایشان حکمرانی نمایند. چرا در میان قومها بگویند که خدای ایشان کجا است؟ پس خداوند برای زمین خود به غیرت خواهد آمد و بر قوم خویش شفقت خواهد نمود. اینک من گندم و شیره و روغن را برای شما و خداوند قوم خود را اجابت نموده، خواهد گفت می فرستم تا از آنها سیر شوید و شما را بار دیگر در میان امت ها عار نخواهم ساخت. و لشکر شمالی را از شما دور کرده، به زمین خشک ویران خواهم راند که مقدمه آن بر دریای شرقی و ساقه اش بر دریای غربی خواهد بود و بوی بدش بلند خواهد شد و عفونتش برخواهد آمد زیرا کارهای عظیم کرده است.
ای زمین مترس! وجد و شادی بنما زیرا یهوه کارهای عظیم کرده است. ای بهایم صحرا مترسید زیرا که مرتع های بیابان سبز شد و درختان میوه خود را آورد و انجیر و موقوت خویش را دادند. ای پسران صهیون در یهوه خدای خویش وجد و شادی نمایید، زیرا که باران اولین را به اندازه اش به شما داده است و باران اول و آخر را در وقت برای شما بارانیده است.
پس خرمن از گندم پر خواهد شد و معصره ها از شیره و روغن لبریز خواهد گردید. و سالهایی را که ملخ و لنبه و سوس و سن یعنی لشکر عظیم من که بر شما فرستاده بودم خوردند به شما رد خواهم نمود. و غذای بسیار خورده، سیر خواهید شد و اسم یهوه خدای خود را که برای شما کارهای عجیب کرده است، تسبیح خواهید خواند و قوم من تا به ابد خجل نخواهند شد. و خواهید دانست که من در میان اسرائیل می باشم و من یهوه خدای شما هستم و دیگری نیست و قوم من خجل نخواهند شد تا ابدالآباد. و بعد از آن روح خود را بر همه بشر خواهم ریخت و پسران و دختران شما نبوت خواهند نمود و پیران شما و جوانان شما رؤیاها خواهند دید. و در آن ایام روح خود را بر غلامان و کنیزان نیز خواهم ریخت. و آیات را از خون و آتش و ستونهای دود در آسمان و زمین ظاهر خواهم ساخت. آفتاب به تاریکی و ماه به خون مبدل خواهند شد، پیش از ظهور یوم عظیم و مهیب خداوند و واقع خواهد شد هر که نام خداوند را بخواند نجات یابد زیرا در کوه صهیون و در اورشلیم، چنانکه خداوند گفته است، بقیتی خواهد بود و در میان باقی ماندگان آنانی که خداوند ایشان را خوانده است.
زیرا اینک در آن ایام و در آن زمان چون اسیری یهودا و اورشلیم را برگردانیده باشم، آنگاه جمیع امت ها را جمع کرده، به وادی یهوشافاط فرود خواهم آورد و در آنجا با ایشان درباره قوم خود و میراث خویش اسرائیل محاکمه خواهم نمود زیرا که ایشان را در میان امت ها پراکنده ساخته و زمین مرا تقسیم نموده اند. و بر قوم من قرعه انداخته و پسری در عوض فاحشه ای داده و دختری به شراب فروخته اند تا بنوشند. و حال ای صور و صیدون و تمامی دیار فلسطینیان، شما را با من چه کار است؟ آیا شما به من جزا می رسانید؟ و اگر به من جزا برسانید من جزای شما را به زودی هر چه تمام تر به سر شما رد خواهم نمود. چونکه نقره و طلا و نفایس زیبای مرا گرفته، آنها را به هیکل های خود درآوردید. و پسران یهودا و پسران اورشلیم را به پسران یونانیان فروختید تا ایشان را از حدود ایشان دور کنید.
اینک من ایشان را از مکانی که ایشان را به آن فروختید، خواهم برانگیزانید و اعمال شما را به سر شما خواهم برگردانید. و پسران و دختران شما را به دست بنی یهودا خواهم فروخت تا ایشان را به سبائیان که امتی بعید می باشند، بفروشند زیرا خداوند این را گفته است. این را در میان امت ها ندا کنید. تدارک جنگ بینید و جباران را برانگیزانید. تمامی مردان جنگی نزدیک شده، برآیند. گاوآهنهای خود را برای شمشیرها و اره های خویش را برای نیزه ها خرد کنید و مرد ضعیف بگوید: من قوی هستم. ای همه امت ها بشتابید و بیایید و از هر طرف جمع شوید! ای خداوند شجاعان خود را به آنجا فرود آور! امت ها برانگیخته شوند و به وادی یهوشافاط برآیند زیرا که من در آنجا خواهم نشست تا بر همه امت هایی که به اطراف آن هستند داوری نمایم. داس را پیش آورید زیرا که حاصل رسیده است. بیایید پایمال کنید زیرا که معصره ها پر شده و چرخشتها لبریز گردیده است چونکه شرارت شما عظیم است. جماعتها، جماعتها در وادی قضا! زیرا روز خداوند در وادی قضا نزدیک است. آفتاب و ماه سیاه می شوند و ستارگان تابش خود را بازمی دارند.و خداوند از صهیون نعره می زند و آواز خود را از اورشلیم بلند می کند و آسمان و زمین متزلزل می شود، اما خداوند ملجای قوم خود و ملاذ بنی اسرائیل خواهد بود.
پس خواهید دانست که من یهوه خدای شما در کوه مقدس خویش صهیون ساکن می باشم و اورشلیم مقدس خواهد بود و بیگانگان دیگر از آن عبور نخواهند نمود. و در آن روز کوهها عصیر انگور را خواهند چکانید و کوهها به شیر جاری خواهد شد و تمامی وادیهای یهودا به آب جاری خواهد گردید و چشم های از خانه خداوند بیرون آمده، وادی شطیم را سیراب خواهد ساخت. مصر ویران خواهد شد و ادوم به بیابان بایر مبدل خواهد گردید، به سبب ظلمی که بر بنی یهودا نمودند و خون بی گناهان را در زمین ایشان ریختند. و یهودا تا ابدالآباد مسکون خواهد شد و اورشلیم تا دهرهای بسیار. و خونریزی ایشان را که طاهر نساخته بودم، طاهر خواهم ساخت و یهوه در صهیون ساکن خواهد شد.