ویژگی های یک جهان بینی خوب

جهان بینی خوب و عالی آن است که:
اولا: قابل اثبات و استدلال باشد، به عبارت دیگر، از ناحیه عقل و منطق حمایت شود.
ثانیا: به حیات و زندگی معنی بدهد. اندیشه لغو و بیهوده بودن زندگی را و اینکه همه راه ها به پوچی و هیچی منتهی می شود، از ذهن ها خارج سازد.
ثالثا: آرمان ساز و شوق انگیز و آرزو خیز باشد.
رابعا: قدرت تقدس بخشیدن به هدف های انسانی و اجتماعی داشته باشد.
خامسا: تعهدآور و مسئولیت ساز باشد.
منطقی بودن یک جهان بینی زمینه پذیرش عقلی آن را فراهم می سازد و آن را در اندیشه ها قابل قبول می کند و نیز ابهام ها و تاریکی هایی را که در عمل مانع بزرگی است، برطرف می سازد.
آرمان ساز بودن جهان بینی یک مکتب، جاذبه و قدرت کشش به آن می دهد و به آن حرارت و نیرو می بخشد.
تقدس بخشیدن یک جهان بینی به هدف های مکتب، سبب می گردد که افراد به سهولت در راه هدف های مکتب فداکاری و از خود گذشتگی به خرج دهند. تا یک مکتب نتواند به هدف های خود تقدس بخشد و در افراد حس پرستش و فداکاری و گذشت نسبت به هدف های مکتب به وجود نیاورد، آن مکتب ضمانت اجرایی ندارد.