مسئولیت مؤمن در برابر خود و خانواده

در قرآن در سوره تحریم آیه 6 آمده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید خود و خانواده خویش را از آتشی که هیزم آن انسان ها و سنگ هاست نگه دارید، آتشی که فرشتگان بر آن گمارده شده که خشن و سختگیرند و هرگز فرمان خدا را مخالفت نمی کنند و آنچه را فرمان داده شده اند به طور کامل اجرا می نمایند».

پیام آیه
1- انسان موجودی است که مسئولیت پذیری و تعهد در عمق فطرتش نهاده شده است و چون ایمان به نوعی پاسخ گویی به ندای آسمانی فطرت است در واقع روح مسئولیت و تعهد را در مؤمن همیشه زنده نگه می دارد.
2- اولین مرتبه مسئولیت در انسان باایمان مسئولیتی است که او نسبت به خویش دارد و در کنار این مسئولیت نیز بار مسئولیت خانواده بر عهده اوست.
3- مهمترین مسئله ای که باید پیوسته حس مسئولیت و تعهد را در یک انسان باایمان زنده نگه دارد. مسأله برنامه ریزی برای دستیابی به آخرتی باشکوه و آمیخته به امنیت و آرامش مطلق است. هر حرکت و اقدامی که انسان باایمان و خانواده اش را گرفتار فرجامی تاریک و آخرتی سرشار از قهر و خشم الهی بکند، بی توجهی به تعهدات و مسئولیت های ایمانی و غفلت از وظایفی است که بر عهده دارد.
4- آخرین پیام این که آتش دوزخ محصول آتش های برخاسته از پیروی هوی و هوس هایی است که در دنیا دامنگیر انسان می شوند و تا این آتش خاموش نشود و شعله هایش به سردی و افسردگی نگرائید آتش دوزخ خاموش شدنی نیست.

جمع بندی پیام ها
مؤمن مسئولیتی سنگین در ارتباط با خود و خانواده اش دارد مسئولیتی که نباید انسان باایمان را به کمتر از تحصیل رضایت الهی و رهایی از آتش قهر او قانع کند و دیگر این که بهشت فردای قیامت در همین دنیا و در فراز و نشیب همین زندگی ساخته می شود. فراموش نکنید ایمانی که خاموش کننده قهر الهی و سازنده بهشت موعود حق نباشد ایمان نیست.