اریک فروم می گوید:
«هیچکس نیست که نسبت به دینی نیازمند نباشد و حدودی برای جهت یابی و موضوعی برای دلبستگی خویش نخواهد.
او خود ممکن است از مجموعه معتقداتش به عنوان دین، ممتاز از عقاید غیر دینی آگاه نباشد و ممکن است بر عکس، فکر کند که هیچ دینی ندارد و معنای دلبستگی خود را به غایاتی ظاهرا غیر دینی مانند قدرت و پول یا کامیابی فقط نشانه علاقه به امور عملی و موافق مصلحت بداند.
مسئله بر سر این نیست که انسان دین دارد یا ندارد بلکه این است که کدام "دین" را دارد.»