وحدانیت خداوند در آسمان ها و زمین

«و هو الذی فی السماء اله و فی الارض اله؛ ذات حق هموست که در آسمان همان قدر خداست که در زمین.» عظمت الهی را بیان می کند. او جایش آسمان نیست که بگوییم خدا در (آسمان است). اینکه می گفتند ملائکه بچه های خدا هستند نظیر افکار یونانی هاست. یونانی ها قبل از سقراط اساطیری داشتند که معروف است، و مردم بت پرستی بودند و ارباب انواع را می پرستیدند و تمام آنچه که در زندگی یونانی بشری خودشان داشتند به خداها (ارباب انواع) نسبت می دادند، مثلا اگر خودشان رئیس و مرئوس داشتند، زن و مرد داشتند، پسر و دختر داشتند، عروسی و عزا داشتند، در اساطیر مذهبی شان همه این حرف ها را آورده بودند: فلان خدا با فلان خدا ازدواج کرد و فلان خدا از او متولد شد، شب عروسی شان را ژوپیتر چنین کرد زنوس چنان کرد.
در شب عروسی فلان خدا، فلان خدای دیگر رقصید، عین این قصه ها را آورده اند. خیال می کردند خداها در آسمان ها هستند و خدایی که در آسمان است مثل بشر است و احکام بشر را دارد.
اعراب بت پرست هم که می گفتند ملائکه بچه های خدا هستند علتش این بود که خدا را در آسمان خیال می کردند. (با خود می گفتند) لابد آنچه که در زمین وجود دارد در آسمان هم وجود دارد. اینجا که توالد و تناسل هست آنجا هم هست، ملائکه هم بچه های خدا هستند. بگو او در آسمان همان قدر خداست که در زمین. برای او آسمان و زمین یک نسبت دارد «و هو الذی فی السماء اله و فی الارض اله؛ او همان کسی است که در آسمان اله است و در زمین اله،» در همه جا مثل هم اله است، در همه جا به یک نسبت وجود دارد. پیامبر اکرم (ص) فرمود: «لو دلیتم بحبل الی الارض السابعة لهبطتم علی الله؛ اگر با ریسمانی شما را به هفتمین طبقه زمین فرو ببرند، بر خدا فرود می آیید،» یعنی خیال نکنید خدا بالاست. خدا آن قدر در بالاست که در پایین. خدا به مرکز زمین آن قدر نزدیک است که به اوج آسمانها. «و هو الحکیم العلیم؛ و او ذات حکیم و ذات علیم است،» حکیم است و کارهایش همه بر اساس حکمت و بینش است، و علیم و آگاه است بر همه چیز. باز بار دیگر: «تبارک الذی له ملک السموات و الارض».
کلمه "تبارک" مفهوم مثبت و منفی هر دو در آن هست. (مفهوم منفی آن این است که) مفهوم تنزیه دارد: منزه است پروردگار که ملک آسمان ها و زمین در دست اوست، یعنی تدبیر تمام عالم به دست اوست و اوست که عالم را اداره می کند، و مفهوم مثبتش این است که مفهوم خیر (دارد). «تبارک» یعنی تمام برکت ها و خیرها و نعمت ها در دست اوست.
«تبارک الذی له ملک السموات و الارض و ما بینهما؛ ملک آسمان ها و زمین، نه فقط آسمانها و زمین، هر چه هم این وسط ها هست، (ملک) تمام جهان (از آن اوست).» «و عنده علم الساعة؛ علم قیامت هم منحصرا دست اوست.» این راز فقط در دست اوست.
«و الیه ترجعون؛ و همه به سوی ذات مقدس او بازگشت می کنید.»