اعمال کافران از نظر قرآن کریم

راجع به عمل کافران، آنها که مؤمن نیستند و نه تنها مؤمن نیستند و قاصرند، بلکه مؤمن نیستند و مقصر و معاندند، قرآن کریم برای آنها سه مثل ذکر کرده است و هر یک از این سه مثل یک مطلب اساسی را بیان می کند. گاهی می گوید اعمال اینها در حکم تلی از خاکستر است که باد شدیدی در روزی که تند باد شدیدی هست بوزد و هر ذره آن را یک جا ببرد: «و قدمنا الی ما عملوا من عمل فجعلناه هباء منثورا؛ و به سراغ اعمالی که کرده اند می رویم و آن را چون گردی پراکنده بر باد می دهیم» (فرقان/ 23). پس گاهی به این صورت می گوید که عمل کافران، یک چیزی هست نه اینکه چیزی نیست ولی یک باد می آید و پراکنده و نابودش می کند و هر ذره اش را به جایی می برد.
مثل دیگری که برای اعمال کافران ذکر کرده مثل سراب است در بیابانها و بخصوص بیابانهای شنزار. خیلی اوقات به هنگام تابیدن آفتاب، انسان از دور نگاه می کند و خیال می کند یک دریاست که در آن، آب دارد موج می زند و اگر تشنه باشد به سوی آب می رود، ولی هر چه نزدیک می شود می بیند آب از او دور می شود تا کم کم می فهمد که خیال بوده و از انعکاس نور یک چنین وضعی پیدا شده و اصلا آبی وجود ندارد. صورت و شکل و ظاهر و خیال آب هست ولی خود آب نیست.
گاهی نیز قرآن اعمال کافران را تشبیه می کند به تاریکیهایی که انسان در یک شب ظلمانی در میان امواج طوفانی دریا گرفتار است و همین طور موج از پس موج، حرکت می کند و هوا هم ابری است، هیچ نوری وجود ندارد و به قدری تاریک است که حتی دستش را هر چه نزدیک به چشمش بیاورد که آن را ببیند، دست خودش را نمی بیند. این سه مثل هر کدام ناظر به یک چیز بالخصوص است: یکی مثل کارهای بد کافران است که ظلمات است، یکی مثل است برای کار خوبشان که خیال می کنند کار خوب انجام داده اند، بعد می بینند سراب بوده است نه آب، و یکی دیگر مثل است برای کار خوبی که اول هم یک چیزی بوده ولی بعد کاری انجام داده اند که آن را به کلی نیست و نابود کرده اند.