اصل فلسفی «اصالت روح»

اصل تقدم ماده بر روح و تقدم جسم بر روان و اصالت نداشتن نیروهای روانی و ارزش های روحی و معنوی، از اصول اساسی ماتریالیسم فلسفی است. نقطه مقابل این اصل، اصل فلسفی دیگری است مبنی بر اصالت روح و این که همه ابعاد اصیل وجود انسان را نمی توان با ماده و شئون آن توجیه و تفسیر کرد. روح، واقعیتی است اصیل در حوزه وجود انسان و انرژی روحی، مستقل از انرژی های مادی است، از این رو نیروهای روانی یعنی نیروهای فکری، اعتقادی، ایمانی و عاطفی، عامل مستقلی برای پاره ای حرکت ها - چه در سطح وجود فرد و چه در سطح جامعه - به شمار می روند و از این اهرم ها برای حرکت تاریخ می توان استفاده کرد.
بسیاری از حرکات تاریخ مستقلا از این اهرم ها ناشی شده و می شوند. مخصوصا حرکات متعالی فردی و اجتماعی انسان مستقیما از این نیروها سرچشمه می گیرد و تعالی خود را از همین جهت کسب کرده است.
نیروهای روانی احیانا نیروهای مادی بدنی را نه تنها در سطح فعالیت های اختیاری، حتی در سطح فعالیت های مکانیکی و شیمیایی و زیستی تحت تأثیر شدید خود قرار می دهد و آن ها را در جهت خاص خود استخدام می نماید. تأثیر تلقینات روانی در بهبود بیماری های جسمی و تأثیر خارق العاده عملیات هیپنوتیزمی از این قبیل و غیرقابل انکار است. (برای اطلاعات بیشتر به کتاب تداوی روحی تألیف کاظم زاده ایرانشهر مراجعه شود(
علم و ایمان، خصوصا ایمان، بالاخص آن جا که این دو نیروی روانی هماهنگ گردند، نیرویی عظیم و کارآمد است و می تواند نقش زیرو رو کننده و پیش برنده خارق العاده ای در حرکات تاریخی داشته باشد. اصالت روح و نیروهای روحی، یکی از ارکان "رئالیسم فلسفی" است