ابوالعلاء معری، شاعر معروف عرب، در اشعار معروف منسوب به او که اسلام و مسیحیت و یهودیت و زرتشتی گری را یک جا انتقاد می کند، چنین می گوید:
عجبت لکسری و اشیاعه *** و غسل الوجوه ببول البقر
و قول الیهود اله یحب *** رسیس العظام و ریح القتر
و قول النصاری اله یضام *** و یظلم حیا و لا ینتصر
و قوم اتی من اقاصی البلاد *** لرمی الجمار و لثم الحجر
ترجمه
و تعجبم از کسری و پیروانش که صورتهای خویش را با ادرار گاو می شویند.
و قوم یهود که خدای وجود دارد که استخوان های پوسیده و بوهای بد را علاقمند است.
و قوم مسیحیتی که مورد ظلم واقع شده است و به زندگان ظلم می کند و هیچ کمکی به آنها نمی کند.
و قومی (مسلمانان)، که از سرزمین های مختلف جمع می شوند تا رمی جمرات کنند و سنگی را لمس کنند.