سمبلیک و آهنگین بودن نهضت حسینی

همان طور که‏ کلمات و آیات قرآن از لحاظ لفظی و فصاحت و بلاغت و روانی، نوعی خاص‏ از آهنگ ها را به آسانی می‏ پذیرد و این خود، آیت بسیار بزرگی برای نفوذ قرآن بر دلها بوده و هست، انسان وقتی تاریخ حادثه عاشورا را می‏ خواند، استعدادی برای شبیه سازی در آن می ‏بیند. همان طور که قرآن برای آهنگ‏ پذیری ساخته نشده ولی این طور هست، حادثه کربلا هم برای شبیه سازی ساخته‏ نشده ولی این طور هست.

من نمی ‏دانم، شاید شخص اباعبدالله در این مورد نظر داشته. البته این‏ مطلب را اثبات نمی‏ کنم ولی نفی هم نمی‏ کنم. داستان کربلا در هزار و دویست سال پیش روی صفحه کتاب آمده، یک وقتی آمده که کسی فکر نمی‏ کرده‏ که این حادثه این قدر گسترش پیدا خواهد کرد. متن تاریخ این حادثه گویی‏ اساسا برای یک نمایشنامه نوشته شده است، شبیه پذیر است، گویی دستور داده‏ اند که آن را برای صحنه بودن بسازند. شهادت های فجیع ما زیاد داریم‏ ولی این داستان به این شکل آیا می‏ تواند تصادف باشد و تعمد نباشد و اباعبدالله به این مطلب توجه نکرده باشد؟
من نمی‏ دانم، ولی بالاخره قضیه‏ این طور است و باور هم نمی‏ کنم که تعمدی در کار نباشد.


منابع :

  1. مرتضی مطهری- حماسه حسینی 1- صفحه 269-270

https://tahoor.com/fa/Article/PrintView/24562