برخی از تحریفات لفظی واقعه کربلا

برخی از تحریفات لفظی (این تحریفات لفظی را چه عاملی به وجود آورده است؟ به طور کلی شخصیت های بزرگ جهان از طرف مردم عوام موضوع افسانه ها قرار می گیرند. وقتی که مردم برای بوعلی سینا افسانه می سازند، وقتی که رستم و سهراب افسانه ای خلق می کنند. قهرا برای علی بن ابی طالب (ع) و حسین بن علی (ع) نیز افسانه می سازند نظیر افسانه ضربت علی در خیبر و آسیب بدن و بال جبرئیل، و نظیر هفتصد هزار نفر بودن دشمن در کربلا و هفتاد و دو ساعت بودن روز عاشورا. اینجا است که باید قصه کسی «را» که گفت نیزه سنان بن انس شصت گز بود و شخصی گفت نیزه شصت گزی در دنیا کسی ندیده است، و او گفت آن را خدا از بهشت برایش فرستاده بود، به یاد آورد. عامل دیگر که اختصاصی است، موضوع گریانیدن بر حسین است که بعدا درباره تأثیر این عامل سخن خواهیم گفت) واقعه کربلا:
الف- داستان شیر و قصه (در منتخب طریحی و اسرار الشهادت دربندی، از یک مرد اسدی نیز نقل شده که شب ها شیری می آمد و عاقبت معلوم شد که آن شیر، علی بن ابی طالب است «العیاذ بالله») که متأسفانه در کافی نیز آمده است.
ب- داستان عروسی قاسم که ظاهرا خیلی مستحدث است و از زمان قاجاریه تجاوز نمی کند. (از زمان ملاحسین کاشفی است.)
ج- داستان فاطمه صغری در مدینه و خبر بردن مرغ به او.
د- داستان دختر یهودی که افلیج بود و قطره ای از خون اباعبدالله به وسیله یک مرغ به بدنش چکید و بهبود یافت.
ه- حضور لیلی در کربلا و امر حضرت به او که برو در یک خیمه جداگانه موی خود را پریشان کن، و شعر:
نذر علی لئن عادوا و ان رجعوا *** لازرعن طریق الطف ریحانا
من نذر کرده ام که اگر برگردند، مسیر طف را گل و ریحان بکارم.
و اشعاری از این قبیل:
لیلی زغم اکبر...
خیز ای بابا از این صحرا رویم ***نک به سوی خیمه لیلا رویم
و- داستان طفلی از ابی عبدالله که در شام از دنیا رفت و بهانه پدر می گرفت و سر پدر را آوردند و همان جا وفات کرد. (رجوع شود به نفس المهموم).
ز- آمدن اسرا به کربلا در اربعین و اینکه به دو راهی عراق و مدینه رسیدند، از "نعمان بن بشیر" خواستند که آنها را به کربلا ببرد و اینکه آنچه در اربعین حقیقت دارد زیارت جابر است و عطیه عوفی. اما عبور شهدا از کربلا و ملاقات امام سجاد با جابر افسانه است.
ح- هشتصد هزار نفر بودن لشکر عمر سعد بلکه یک میلیون و ششصد هزار نفر، هفتاد و دو ساعت بودن روز عاشورا، به یک حمله ده هزار نفر را کشتن، تا برسد به اینکه نیزه هاشم مرقال هجده گز و نیزه قاتل قاسم هجده گز و نیزه سنان شصت گز بود.
ط- روضه هایی که در آنها اظهار تذلل پیش دشمن است، از قبیل التماس کردن برای آب.
ی- داستان طفلی که در حین اسارت گردنش را بسته بودند و سوار می کشید تا طفل خفه شد.


منابع :

  1. مرتضی مطهری- حماسه حسینی جلد2- صفحه 170-171

https://tahoor.com/fa/Article/PrintView/24678