آمنه بنت وهب

آمنه بنت وهب، مادر پیامبر اکرم (ص)، بزرگ ترین بانوی قریش بود که در 25 یا 30 سالگی به همسری عبدالله ابن عبدالمطلب در آمد. آمنه یک سال پس از ازدواج با عبدالله یعنی در عام الفیل، حضرت محمد را به دنیا آورد. روایت شده است که آمنه در دوران بارداری خواب دید نوری از وی به آسمان ها می تابد و به او گفته شد که فرزندش پیامبر امت خواهد شد. او به هنگام تولد فرزندش، شگفتی های زیادی دید. اجداد پیامبر اکرم، هم از سوی پدر و هم از سوی مادر، همگی خداپرست و پاک بوده اند و هیچگاه به آلودگی شرک و بت پرستی آغشته نگشته اند. آمنه نیز زنی موحد و پاک بود. دوران زندگی مشترک آمنه و عبدالله بسیار اندک بود، چرا که عبدالله قبل از به دنیا آمدن محمد رسول الله، چشم از دار فانی فرو بست و آمنه به سوگ نشست. آمنه تنها چند روز فرزند عزیز خود را شیر داده بود که به رسم اعراب آن زمان، نگهداری و شیردادن محمد به دایه ای به نام حلیمه سعدیه واگذار شد و پنج سال طول کشید تا کودک دلبند آمنه به آغوشش بازگردد. آمنه که پیوسته می خواست آرامگاه شوهر جوانش را در مدینه زیارت کند، با بازگشت فرزند گرامیش، به همراه او و ام ایمن راهی مدینه شد و پس از دیدار با خویشان و زیارت قبر عبدالله به هنگام بازگشت به مکه در ابواء درگذشت.