«سیستم روابط آزاد» آثار عواقب

اسلام به اهمیت و ارزش فوق‏ العاده پاکی و لزوم قانونی بودن روابط جنسی زن و مرد چه به صورت نظر و چه به صورت لمس و چه به صورت شنیدن و چه به صورت همخوابگی توجه کامل‏ دارد، به هیچ وجه راضی نمی‏ شود با هیچ نام و عنوانی خدشه ‏ای بر آن وارد شود، اما دنیای امروز این ارزش فوق العاده انسانی را نادیده گرفته است‏ و در عین اینکه دودش به چشمش می ‏رود نمی‏ خواهد به روی خود بیاورد.
جهان امروز به نام آزادی زن، و صریح تر: "آزادی روابط جنسی" روح‏ جوانان را سخت فاسد کرده است. به جای اینکه این آزادی به شکفتن‏ استعدادها کمک کند، به شکل دیگر و به صورت دیگر غیر آنچه در قدیم وجود داشت، نیروها و استعدادهای انسانی را هدر داده است و می‏ دهد. زن از کنج خانه بیرون آمده، اما به کجا رو آورده است؟
به سینماها، کنار دریاها، حاشیه خیابانها، مجالس شب نشینی! زن امروز به نام آزادی، خانه را خراب‏ کرده بدون اینکه مدرسه یا جای دیگر را آباد کرده باشد. اگر غلط نکنم‏ آنجا را نیز خراب کرده است.
در اثر این بی بند و باری و دور افکندن قیود انسانی، از راندمان تحصیل‏ جوانان کاسته شده، جوانان از تحصیل و مدرسه فراری شده ‏اند، جنایت های‏ عشقی فراوان شده، بازار سینماها رونق گرفته، جیب کارخانه ‏داران مولد لوازم آرایشی پر شده، ارزش رقاص ها و رقاصه‏ ها و کولی ها صد برابر دانشمندان و متفکران و مصلحان اجتماعی شده است. اگر می ‏خواهید بدانید چنین هست یا چنین نیست، آنگاه که رقاصه ‏ای وارد کشور می‏ شود با آنگاه که‏ دانشمندی نظیر پروفسور برنارد متخصص معروف پیوند قلب وارد می‏ شود مقایسه‏ کنید و عکس العمل جوانان را در هر دو مورد ببینید.


پاورقی:
در تاریخ 48/3/29 دو هنرپیشه ایتالیائی که به قول خودشان از نظر قانون زن و شوهر نیستند اما از نظر خودشان زن و شوهرند وارد تهران‏ شدند. جوانان، اعم از پسر و دختر استقبال بی سابقه ‏ای از آنان به عمل‏ آوردند و روزنامه‏ ها منعکس کردند. پسران و دختران ایرانی آنچنان‏ فریادهای وحشتناکی به عنوان ابراز احساسات کشیده بودند که دیدن عکسشان‏ در حال فریاد، بیننده را متوحش و متنفر می‏ کرد.
اطلاعات در روز بعد نوشت: "آلبانو و رومیناپاور" (دو هنرپیشه‏ ایتالیائی) در گفتگوی کوتاهی با خبرنگار اطلاعات گفتند: اجتماع بی نظیر دختران و پسران تهرانی در برابر در ورودی هتل و تلفن های متعددی که در ساعت اقامت ما در هتل به ما می ‏شود، واقعا کار عادی و روزانه را فلج‏ کرده است. در هیچ یک از کشورهای اروپائی و امریکائی که ما تاکنون سفر کرده ‏ایم طرفدارانی تا بدین حد علاقه ‏مند نداشته ‏ایم. خیلی خوشحال خواهیم‏ بود اقامت دو هفته‏ ای ما در تهران چند روزی افزایش یابد. اگر اینها سقوط اخلاقی و دلیل انحطاط و نشانه بدبختی نسلهای آینده نیست‏ پس چه چیز خواهد بود؟